Piaggio M. - Poesie 1846/Esopo Zeneize/O Lô e o Bæ

Da Wikivivàgna
Esopo Zeneize de Martin Piaggio
O Lô e Bæ
[p. 30 modifica]

FOA XII.


O LÔ E O BÆ.

Un Agnello paxe paxe
Con ûn Lô di ciù affammæ
Ean bevendo a-o stesso fiûmme,
Mezi morti dä gran sæ.

L’Agnelletto o l’ëa de sotto,
Vêuggio dî contro a corrente;
O Lô in cangio o l’ëa de d’äto,
Che vêu dî verso a sorgente;

Ma sciccomme de mangiâselo
O l'aveiva ûnn-a gran coæ,
O çercò tûtti i pretesti
D’attaccâ bæga cö Bæ:

E per cose, mascarson!
(O ghe prinçipiò a sbraggiâ)
Ti m’intorbidisci l’ægua,
Che a ven tûtta impätanâ?

[p. 31 modifica]


L’è imposcibile, rispose,
Ma tremmando a ciù no dî,
Perchè l’ægua che mi lappo,
A no pêu inderrê vegnî.

Sbalordïo da sta veitæ,
O ghe disse: Birbo brûtto!
Me sovven, che ûn anno fa
Ti m’hæ dito ûn pö de tûtto!

E se n’ëo manco nasciûo,
Ho sei meixi, disse o Bæ....
Taxi, pesso d’arrogante!
M’insûltò dunque to poæ.

Coscì o disse, e in t’ûn momento
Afferrandolo ö scannò;
Coscì ö Bæ co-a so innocenza
I so giorni o terminò.

Questa Föa a descrive cæo
L’ommo ingiûsto e prepotente,
Che co-e cabale e i pretesti
Subbaccâ o vêu l'innocente.