Chittarin zeneize 1881/433 Martelien

Da Wikivivàgna
Chittarin zeneize de Martin Piaggio
Martelien
in ocaxon de faostiscime noççe da Têxinìn Massoña co-o Françesco Pescia.


[p. 433 modifica]

MARTELLIEN 1



Sciù sciù, Mûsa zeneize, resveggite ûn pittin,
N'é tempo che ti dormi, accorda o chittarin;
Anchêu giorno de nosse, de festa e d’allegria,
A monte ogni travaggio, lunxi a malinconia;
Sêu caste do Parnaso, piggiæ a cetra d’Apollo,
Spedïmela pe-o Pégaso, che me l’appende a-o collo;
Mandæme Amô sens’arco, con a brassetto Imene,
Sprûssæme d’ûn pö d’ægua ben fresca d’Ippocrene,
Elettrizzæme a venn-a, che posse eternizzâ
O gruppo che, inlevabile, anchêu se va a formâ.
Ti biondo Dio canoro, fa tesce ûnn-a coronn-a
De rêuse sensa spinn-e, e i duî sposoeì coronn-a.
Oh giorno fortûnôu per Checco e Tëxinin!
Oh nobile argomento per fâ cantâ Martin!

[p. 434 modifica]

Ma cöse posso dî! Dove ho da prinçipiâ
Per poeì passâ in revista e virtù da sposâ?
Diö forse che a l’é figgia d’ûn dotto Senatô?
Che d’ûnn-a moæ braviscima a l’ha a stimma e l’amô?
Parliö da zoventù, oppù da sò bellessa?
Lödiö o sò colorito, quell’äia de dolcessa,
Chi a rende ancon ciù amabile, o dunque a sò bontæ,
A sò saviessa, l’indole o e tante abilitæ?
Taxiö quelle domestiche, proprie de questa figgia,
Spëgio e modello a tûtte, önô da sò famiggia?
In mûxica braviscima, chi a sente ûn pö sûnnâ
O chittarin françeise, no se ne pêu ciù andâ.
Famosa in lingua ingleize, ä parla de manëa,
Che, chi no a conoscesse, a pä ûnn’ingleize vëa.
A l'ha l'aritmetica coscì in çimma de die,
Che a mette soggezion; queste no son boxie.
Che o digghe ûn pö i so fræ, lê sola a g’ha insegnôu
Mëgio che ûn bravo meistro, perché g’han imparôu.
D’ûn chêu ben fæto... in somma tûtto se trêuva in lê
Per ëse ûnn-a moæ brâva, boniscima moggê.

Se voese aoa chì tûtte fâ e lodi do sposôu,
No ne sciortiæ, son tante che me manchieiva o sciôu.
Zoveno assæ ben fæto, fisonomia geniale,
Chi veste d’ûn bon gûsto, d’ûn bello natûrale,
Nobile ne-o trattâ, lepido in discorrî,
Bravo de lengua e penna, asperto a ciù no dî.

[p. 435 modifica]

Ottimo pe-o commercio, e pin d’abilitæ;
Lesto nell’intraprende, ansi per fâ dinæ,
O l’ha zà giôu l'Italia, andæto a Lion, Pariggi,
E con sûccesso grande a-e sponde do Tamiggi.
Lê ascì o l'e filarmonico, o sa sûnnâ o violin,
Lê ascì o parla l’ingleize mëgio che ûn milordin:
Insomma o l’é ûn de quelli bravi garsoin che anchêu
Ben pochi se ne trêuva, e o campanin ghe vêu.
Fasso o sò elogio in breve e diggo che Checchin
O l'ëa lê solo degno d’ûnîse a Tëxinin,
E che da questa alleansa pronosticâ se pêu
Amô, paxe, salûte, feliçitæ... figgiêu.

Sposoeì, son questi i voti, che fa Martin, possæ
Passâ mill’anni insemme allegri carlevæ;
Gradï sti pochi versci fæti de chêu e d’amô
Da ûn vostro bon parente, amigo e servitô.
Viva!... Ma cöse veddo?... Chi sciorte d’Eliconn-a?...
Amô con Imeneo.... Apollo lê in personn-a?...
Oh che bella ghirlanda de rêuse e giäsemin!
Gh’é scrïto in léttee d’öu Françesco e Tëxinin;
Metteìvela, sposoeì, ché a l’é a vostra coronn-a:
Viva Françesco Pescia e Tëxinin Massonn-a!


[p. 436 modifica]