Piaggio M. - Poesie 1846/Varietæ/Segretto pe andâ commodi in Carrossa

Da Wikivivàgna
Poexie de Martin Piaggio
Segretto pe andâ commodi in Carrossa
(ediçion Pagan - 1846)
[p. 807 modifica]
Segretto pe andâ commodi in carrossa


Da Turin ûn Offiziale,
Gran bûrlon de natûrale,
O piggiò posto in vettûa
Pe andâ a Zena de premûa;
Ma o restò mortificôu
De trovâse accompagnôu
C’ûn Lombardo tanto grasso,
Ch’o tappava o posto, e o passo,
O l’ansciava comme ûn can
Con due pippe lunghe in man,
E giasciava piaxentin,
E o beveiva ogni pittin.

L’Offiziale, chi no poeiva
Stâ assettôu ben comme o voeiva,
E che o ghe fava ghignon,
O trovò moddo e manëa
De desfâse do trippon:
O se mette a dâghe in cëa,

[p. 808 modifica]

E in ta pansa di pattoîn,
O se storse, o se remescia
Comme ûn chi ha convulscioîn.

Cose sciä ha (ghe dixe in sprescia
O panson tiando zù e gronde.)
Ninte, grazie, o ghe risponde.
Da lì a ûn pö se mette a tiâ
Casci, e pûgni da struppiâ.

E comm’ælo quest’affare
(Torna o dixe a-o Militare)
Sciä me vêu forse ammassâ?...

Ninte ... grazie ... no temmeì,
Che non ho ancon tûtto o mâ,
Che fra poco me veddieì....

Bagatella! staggo fresco
Aoa chi con sto magnesco
(Fra lê o disse) ... Ma, de grazia,
Cose o l’è o mâ che sciä ha addosso?
Mâ cattivo o portiö a-o fosso,
L’atro giorno ho avûo a disgrazia,
Tremmo ancon, d’ëse addentôu
Da ûn can pomele orraggiôu![sic]
Vaddo a Zena per piggiâ
Di gren bagni d’ægua sâ,
Che m’è stæto conseggiôu...

Meschin mi! (disse affannôu
Quello allöa): Sciä me perdoun-e,
Ho bezêugno de chinnâ
Per parlâ con de personn-e.
A carrossa o fè fermâ,
O chinnò zù de sprescion,
O scappò, ch’o scappa ancon.