Piaggio M. - Poesie 1846/Prefazioîn e Reviste da Çittæ/1817

Da Wikivivàgna
Prefazioîn e Reviste da Çittæ de Martin Piaggio
Prefazion, Anno 1817
(ediçion Pagan - 1846)
[p. 253 modifica]
1817
*

A-o mondo, amixi cai, no gh’ è ciû pezo mâ
Che de piggiâse a coêu quello che pêu arrivâ,
Prevedde de disgrazie , pronosticâ di guai,
Ammagonâse, eccetera pe-i vitti troppo cai.
L’ ommo prûdente invece o deve contentâse
Di tempi come vegnan, nè o deve desgûstâse
Che faççe freido o cado, che lûxe o Sô, o che ciêuve;
Ch’o l’agge de cattive, oppû de bonn-e nêuve;
Anzi me pâ ch'o deve stâ sempre de bon coêu,
Passâ i so giorni in paxe, allegro ciù ch’o pêu;
Nè fâ da mago, o astrologo, pretende indovinâ,
E leze ne o fûtûro cose ghe pêu arrivâ.
Se o se cacciasse in testa dunque c’ha da vegnî
St’Inverno tanto freido da fâne arrensenî,
E questa Stæ ûn gran cädo coscì forte, eccessivo,
Ch’o no lasciasse a Zena manco ciù ûn ommo vivo;
Fûlmini, terremoti, tempeste strepitose,
Ecclissâ cattaclismi, comete spaventose;
Pensando a queste zizzoe, percose anticipâse
O despiaxeì d’ûn mâ chi se pêu dâ, e no dâse?

[p. 254 modifica]

Ma raxonemmo megio: ancon che se savesse
De çerto e de segûo cose seguî dovesse;
Me digghe ûn pö de grazia chi leze, per cangiâ
Tûtte ste gren vicende, l’ommo cose o pêu fâ?
Ninte do tûtto, ninte .... che l’ommo, mi rispondo,
O no pêu imponn-e lezzi a Chi governa o mondo,
Nè o pêu variâ o scistema, nè l’ordine de cose,
Dunque perchè angûstiâse, senza raxon? per cose?
Se a l’ommo l’è imposcibile de poeì mai penetrâ
Manco da lì a ûn minûto cose g’ha d’arrivâ?
E se a virtù o l’ avesse de vedde l’avvegnî,
Manco o porriæ a so moddo e cose fà seguî.
Perchè dunque affannâse coscì senza raxon,
E dûbitâ che ciêuve quando sä tempo bon?
Seggemmo dunque allegri ognûn ne-o proprio stato,
Lascemmo fâ e ubbidimmo a chi ne sta de däto;
Godimmo anchêu, e speremmo do ben per l’indoman;
Che o diao n’è coscì brûtto comme i pittoî ne o fan.
Intanto ve pronostico con grande mæ piaxeì,
Che ûn anno d’öu quest’anno Dïsette emmo d’aveì:
Inverno senza freido, senza gran cädo a Stæ,
In Primmaveja e Autûnno belliscime giornæ;
Raccolto abbondantiscimo de vin comme de gran,
O primmo o sä de badda, l’atro ne o regalliän;
Paxe con tûtto o mondo, commercio e affari assæ,
E quello che ciû importâ gran scaggie e sanitæ.