Piaggio M. - Poesie 1846/Esopo Zeneize/O Pastô e o Cacciôu

Da Wikivivàgna
Esopo Zeneize de Martin Piaggio
O Pastô e o Cacciôu

[p. 51 modifica]

FOA XXVII.


O PASTÔ E O CACCIÔU.


In t’ûn prôu gh’ëa Martin Bæ,
Chi guardava e pegoe a-o Poæ,
D’ëse solo o se teddiava,
E coscì o s’addormentava;

Tûtt’assemme capitò
Zänettin, bravo Cacciôu,
Stanco, frûsto e affatigôu:
Cose ti hæ ? (o ghe domandò)....

L’è dall’alba, che caminn-o
( O rispose inveninôu ),
Monto, chinn-o, e m’arrampinn-o,
Scöro a levre, g’ho zà tiôu
Quattro botte, e l’ho sbagliâ,
Là in to bosco a s’è intannâ,
N’ho ciù gambe da seguîla....

Ti hæ raxon (disse Martin),
Ma ripösite ûn pittin,
Andiö mi per ti a scorrîla,
Te prometto de trovâla,
D’ammassâla, e chì portâla,
Resta chì ti incangio mæ
A fâ a guardia a questi bæ...

Vanni pù (disse Zänin),
Piggia chì a scciûppetta e o can;
Dito e fæto va Martin,
In to bosco con Sûltan,
Che da bravo camminando,
Annastando, e poi fermando,

[p. 52 modifica]

Quella levre o destannò;
Martin presto s’impostò,
O ghe tïa, ghe tremma a man,
O a fallisce, e feisce o can,
Che bajando insanguinôu
O scappava verso o prôu!....

Ghe va apprêuvo ascì Martin,
E là o trêuva Zänettin
Addormïo comme ûn sûccon,
O no vedde ciù de bæ,
Perchè stætighe arrobæ;
Pin de centi e despeazion
O caminn-a da so Poæ,
E ghe conta l’istoietta;
Ma so Poæ piggiò a trappetta,
Ghe schissò quattro legnæ,
E o ghe disse: ti ê ûn Messê,
Se ognûn fava o so mestê,
I mæ bæ saeivan ne-o prôu,
Nè m’aviësci assascinôu.