 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Quella levre o destannò;
Martin presto s’impostò,
O ghe tïa, ghe tremma a man,
O a fallisce, e feisce o can,
Che bajando insanguinôu
O scappava verso o prôu!....
Ghe va apprêuvo ascì Martin,
E là o trêuva Zänettin
Addormïo comme ûn sûccon,
O no vedde ciù de bæ,
Perchè stætighe arrobæ;
Pin de centi e despeazion
O caminn-a da so Poæ,
E ghe conta l’istoietta;
Ma so Poæ piggiò a trappetta,
Ghe schissò quattro legnæ,
E o ghe disse: ti ê ûn Messê,
Se ognûn fava o so mestê,
I mæ bæ saeivan ne-o prôu,
Nè m’aviësci assascinôu.
FOA XXVIII.
A-o spuntâ da Primmaveja,
Unn’Amandoa in t’ûn giardin
A l'ëa tûtta bella scioïa,
Gianca comme ûn armellin;
