Pagina:Rime.diverse.1612.djvu/184

Da Wikivivàgna

Lonardo, puoeì pensá s'ho lodaò Dié.

Ve viegne a vuì tante barrî d'amié,
Quante me mande* a mi pinte de vin,
Che bagnaò d'amarenne ro stopin,
Spiero fa versi chiù doci che mié:

Fossia intra tiesta me porreiva intrá
Quello furó, che no ghe steto moé
Perche non pò quell'equa* invriagá;

Per haora parlo poco, ho troppo sé;
E s'ho tiraò ro vin con ro cantá,
Ro vin me tria* mi; patti paghé



Permi dagghe a ro vin, che vnoe* ra mieta,
Chiù non ro cerco, e non ghe spendo un sodo,
Quest'equa de Parnaro*, e beivo, e lodo,
Fazzo una vitta avantaggiosa, e quieta:

Quando, come un Tozzin muoe quarche Pueta
Coronaò d'orofoeggio, e che mi l'odo
Sempre vaggo a pigiá ro miè berrodo;
Cosi no spendo, e si no fazzo dieta;

Chiazza, in fin l'esse Pueta è un gran vantaggio,
Re muse ne son bergore, e garzoin,
Ne miega Apollo puoe d'ogni contaggio;

Fin se manca un barluexo intri casoin
Andè in Parnaxo, e senza spende un'aggio
Trove* per ogni canto dri [...]