Pagina:Pinocchiu2019.djvu/59

Da Wikivivàgna

— Pinocchiu, nu stanni a dâ amente a-i cunseggi di cattivi cunpagni: dunque ti te ne pentiæ! —

Povou Merlu, u nu l’avesse mai ditu! U Gattu cu-in gran buttu, u se gh’asbriò adossu e, sença mancu dâghe u tenpu de dî ahi, u so-u mangiò inte ‘n buccun, cu-e ciümme e tüttu.

Doppu ch’u l’ebbe mangiòu e ch’u s’ebbe nettezòu a bucca, u serò da cavu i öggi e u cumençò turna a fâ l’orbu.

— Povou Merlu, — disse u Pinocchiu o-u Gattu — perché ti l’hæ trattòu cuscì mâ?

— Ho fætu pe dâghe ‘na leçiun. Cuscì ‘n’atra votta u l’inprendiâ a nu mette bucca inti discursci di atri. —

Ean zunti ciü ch’a meza stradda, quande a Vurpe, fermanduse de punt’in giancu, a disse o-u mariunettu:

— Ti-e vö radugiâ e to munæe d’ôu?

— Saiv’a dî?