Pagina:Pinocchiu2019.djvu/19

Da Wikivivàgna

u l’anava a butti cumme ‘na levre e, piccandu i so pê de legnu insce l’astregu da stradda, u fava ün fracassu cumme vinti puæa de söccai da paizen.

— Piggilu! Piggilu! — criava u Geppettu; ma e gente ch’ean pi-a stradda, vedendu stu mariunettu de legnu ch’u l’anava cummo-u scentu, se fermavan incantæ e rieivan, rieivan e rieivan da nu pueisiou figüâ.

A-a fin, e pe furtüña, capitò ‘n carabinê che, sentindu tüttu quellu sciaatu e credendu se trattesse de ‘n pulêu scappòu de man o-u padrun, u s’aciantò cun curaggiu a ganbe larghe intu mezu da stradda cun l’annimu resulütu d’astalâlu e d’inpedî de desgraççie ciü grosse.

Ma u Pinocchiu quand’u s’avidde da luntan du carabinê ch’u barricava tütta a stradda, u s’inzegnò de passâghe, pe surpreiza, tramezu a-e ganbe, e invece u feççe pillu.