 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
paggina o quarche fruntespiççiu, o-u spüâvan sübbitu, fandu cu-a bucca ‘na çerta smorfia, che paiva a vuese dî: «A nu l’é roba pe niatri: niatri semmu abituæ a çibâse benben megiu!»
Intantu u cunbattimentu u s’inferuçiva senpre de ciü, quande to-u li che ‘n grossu Fòulu, ch’u l’ea sciurtiu d’inte l’ægua e u s’ea aranpinòu adaxu adaxu sciña ‘nsci-a ciazza, u criò cu-ina vuxüçça de trunbun acustipòu:
.jpg)
— Chi-a finî, battuxi che nu sei atru! Queste guære magnesche tra figgiö e figgiö de ræu van a finî ben. Quarche desgraççia a süccede delungu!... —
Povou Foulu! Fü cumm’u l’avesse predicòu o-u ventu. Ançi quellu birbu du Pinocchiu, vurtanduse inderê a amiâlu cun l’öggiu du porcu, u ghe disse desgaibòu:
— Quetite, gritta de ‘na gritta! Ti faiesci megiu a süççâte due ciappelette de lichene pe guài da stu mâ de gruppu. Vanni ciütostu in lettu e çerca de süâ!... —
Inte quellu mentre i figgiö, ch’aivan finiu ormai de tiâ tütti i so libbri, pigiòn d’öggiu li vexin u
