 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
— Ma mi nu vöggiu fâ ni arte e ni mestê...
— Perché?
— Perché travaggiâ u l’é ‘n giamin.
— Figgiu câu, — disse a Fue’ — quelli che dixan cuscì finiscian quæxi senpre o in prexun o a l’üspiâ. L’ommu, pe to reggula, ch’u nasce riccu o povou, a stu mundu u l’é ôbligòu a fâ quarcosa, a ôcüpâse, a travaggiâ. Guâi a lasciâse piggiâ da l’oççiu! L’oççiu u l’é ‘na brütiscima moutia, e bezögna guarîla sübbitu, fin da figgiö: se nu, quande semmu grendi, nu se guarisce ciü. —
Queste parolle tuccòn l’annimu du Pinocchiu, u quæ tiandu sciü a testa cun vivaçitæ u disse a-a Fue’:
— Mi stüdiô, mi travaggjô, mi faiô tüttu quellu che ti me diæ, perché insumma, a vitta du mariunettu a m’é vegnüa a nôia, e vöggiu vegnî ün figgiö a tütti i custi. Ti me l’hæ prumissu; n’é vea?
— Te l’ho prumissu, e oua dipende da ti. —
.jpg)
