Pagina:Piaggio Poexie zeneize 1846.djvu/108

Da Wikivivàgna

E a forza d’indagâ,
De stento, e camminâ,
Tûtti i giorni ne trêuvan qualchedûn,
Ma son coscì piccin,
Che poi no se ne fa ûzo nisciûn,
E finn-a l’ommo savio manco lê:
O tempi mascarsoîn!
E se ghe vedde ben da cappapê.

FOA LI.


A FELIÇITÆ

Prologo.


Unn-a votta a Madonnava
Aa Mammà a ghe raccontava,
Che gh’ëa ûn chi pregò Giove,
(Ma no so ciù quando e dove)
D’insegnâghe per caitæ
A trovâ presto a manëa
De poeì batte a stradda vëa
Pe arrivâ ä Feliçitæ.

Barba Giove l'exaudì,
E a-o momento ghe spedì
Quella Dea chi è trasparente
E d’Apollo ciù lûxente,
Bella senza vanitæ,
Che a se nomina a Veitæ: