Pagina:Marston56.46-133.djvu/83

Da Wikivivàgna

digando che le parolle de lo apostoro eram fasse. E quando messê san Iacomo vègne a la disputaciom con questo, monto maravegozamenti o lo conffoze, fassando monti miracolli davanti ello e de tuto lo pövo. E lantor Filleto se ne ze a questo Ermogenes so dotor, e ge disse como la dotrina de lo apostoro era veraxe, e che ello vorea esse so dissiporo. Anchora o contrastava con lo meistro e si ge dixeiva che ello se convertisse.

Or questo marvaxe mago fo monto irao contra l'apostoro e contra questo so dissiporo, e comessà[sic] a fâ la soa arte magicha, a guiza che questo so dissiporo non se poiva möve. E ge disse: "E' veirò se questo Iacomo te porà desligâ e scanpâ de le mee main." E lantora questo Filleto, non possandosse möve, lo mandà a dî a lo apostoro per um grassom. E messê san Iacomo ge mandà um sudario che ello avea, e mandàge a dî che o pigasse lo sudario e che o dixesse: "Dominus elegit ellixeos dominus solvit conpeditos" so è a dî "Dee Paire si drisse quelli chi sum figöi de la soa via e si deslige quelli chi sum ligai e inferrai quando ge piaxe e inpersò nissuna cossa non è inpossiber a ello, ipse dissit et facta sunt, ello disse e ogi[sic] cossa è faita". E deprezente, como Filleto ave thocao lo sudario o fo libero de le main de quello marvaxe mago. E quando lo mago vi che lo desiporo era partio, deprezente o l'incomenssà de fâ la soa marvaxe arte pu forte. E ihamà tuti li demonei. E quando e' fon tuti vegnui, o ge comandà e disse: "Andai e prendei Iacomo e Filleto, e tuti doi ligai si me li menai chì davanti, asochè sea vendichao de quello che o m'a faito, e asochè de li mê dessipori nissum non se convertissem pu a ello."

Or vegando li demonei a messê san Iacomo per le aire, e' incomenssàm a criâ e a dir: "O Jacomo apostoro, agi de noi mizericordia che noi bruxamo!"

E messê san Iacomo parllando con lor ge disse: "Perchè sei-vo voi vegnui a mi?"

E elli respozem: "Ermoienes n'a mandao a ti, che ti e Filleto a ello ve degamo menai[sic] ligai, ma deprezente, como e' se partimo per vegnî a ti, li angeri de Dee si n'an ligai con cainne de fögo e anne cressuo lo nostro tromento."

E lantor messê san Iacomo disse: "Desligave li angeri de Dee e tornaivene a Ermoienes, chi v'a mandai a mi, e menaimello chì ligao sensa fage nissuna offenssiom."

E deprezente li demonei fom desligai e zensene a Ermogenes, e ligao lo menàm a messê san Iacomo, e dissem: "Ti ne mandasti a esse pu tormentai che non eremo!" E demandàm parolla a messê san Iacomo, che sorve ello e' avessem libertae per poisse vendichâ de ello.

Or seando lì Ermoienes ligao, disse messê san Iacomo a li demonei: "Ve-ve Filleto cocì davanti voi: perchè lo tegnij voi ligao?"

Respozem li demonei: "Noi non poremo tegnî pu una formigora chi fosse in lo to leto."

E san Jacomo disse a Filleteo: "Asochè ti rendi bem per mâ, cossì como ello reamenti te ligà, va e si lo desliga."

E lantor Filleteo ze e desligà Ermogenes. Or liberao che ello fo, o romaze monto confozo, e messê san Iacomo ge disse: "Va liberamenti unde te piaxe, che la nostra dotrina non vö che nissum se convertisse per forssa."

E Ermogenes disse a messê san Iacomo: "E' cognosso l'ira de li demonei, se ti non me dai quarche cossa con che e' me possa deffende, elli me ociram."

E lantô messê san Iacomo ge dè um bastom e ge disse che ello lo portasse in man. E pöa o se ne ze e adusse tuti li liberi de la soa arte e misseli davanti a lo apostoro, e l'apostoro ge disse che ello li devesse secretamenti tuti butâ in mâ. E ello lo fè deprezente. E pöa o vègne a li pê de lo apostoro e si ge disse: "O apostoro liberao e scanpao de le anime, reseivi questo pechao chi se pente de lo soe peccae, e lo quâ sum stao invidiozo e fasso per um gran tenpo passao."

E de lì avanti o penssà de esse preffeto e veraxe in lo timô de Dee, e si pianzea monto le soe peccae.

E vegando li Zuê como Ermogenes era convertio, e Filleteo so dessiporo, a la fe' de messê Ihu. Xe., fom monto comovoti a grande ira contra a messê san Iacomo perssochè ello prichava messê Ihu. Xe. Nazareno chi fo cruciffichao. E si dixeam contrastando: "Perchè prichi de quello homo Ihu. chi cum li lairoim fo cruciffichao? E' so samo per veritae."

E lantô messê san Iacomo, tuto pin de Sprito Santo, si disse: "Intendeime fraelli e figoli mê, Abram lo quâ 'o savei voi v'a promisso de andâ in lo so sen, e lo dicto Abram fo tegnuo amigo de Dee avanti la circoncixiom e avanti la leze e avanti che lo sabaot se oservasse, e doncha se Abram è faito amigo de Dee presochè ello cre, doncha chi non cre in Dee vexa veraxe è faito so inimigo."

E lantô li Zuê respozem: "E chi sum quelli chi non crem in Dee?"

E l'apostoro respoze: "Quelli chi non crem preffetamenti che in lo so regno dega abitâ tuta la gente, e chi non crem a Moizes chi disse: «Lo Segnô manderà a voi um grande proffeta lo quâ sarà como ello mesmo, 'o dei obei tute quelle cosse che o ve comanderà». E de questa promissiom disse anchora Izaia proffeta, chi disse como la Vergem conserea e apartuirea Figör, lo quâ averà nome Manuel, chi vö tanto dî como «vosbischum Deus est». E Ioromia proffeta disse: «Echa che verà lo recoverao e lo sarvao de Ierussalem, e questi saram li söi segnai, che ello inluminerâ li segi, e li sordi odiram, e a la soa voxe resusiterà li morti». E Zachiel proffeta anchora a dicto: «O verà lo to rè umer con resuressiom a restorate». E Daniell proffeta disse che ello odì la voxe de lo Figör de Dee, chi ge disse: «Lo Segnô disse a mi: "Tu ê lo mê Figör" e la voxe de lo Paire e de