Pagina:Marston56.46-133.djvu/168

Da Wikivivàgna

corpo. La quar anima lo biao messê santo Augustino la portà in vita eterna.

Anchora è scrito che seando messê santo Augustino in lo mondo, che um iorno, lezando, ello vi um demonio chi ge passà davanti chi portava um grande libero in spalla. E messê santo Augustino lo schonzurà e dissege che ello ge dixesse che scriture eram quelle che o portava. E lo demonio ge disse che in quello libero g'era scrito le paccae[sic] de li homi, li quai contuniamenti ello andava recogando de dì e de nöte. E messê santo Augustino ge disse che se ello n'aveiva scrito nissum per ello, che o lo lezesse e che o ge lo manifestasse. E lo demonio ge mostrà lo libero e non ge trovà salvo che una fiâ o non avea dito coniheta. E lantô messê santo Augustino disse a lo demonio che ello non se partisse, e zessene in zexia e con grande devociom o disse coniheta, e pöa o tornà a lo demonio e si ge disse che ello lezesse anchora lo libero. Lo demonio goa[rdà i]n quello lögo unde era scrito santo Augustino e trovàge tuto spetegassao, e lo demonio ge disse: "Ti m'ai forte inganao, e peizame che te mostrasse mai lo mê libero." E lo demonio se partì monto conffuzo.

Anchora o se leze che corando lo ano de DCCCCXII, che monti homi maroti de diversse marotie, li quai eram circha IIII-, e queste eram de le contrae de Franssa, li quai andavam a Roma per vexitâ san Pero, persochè o g'era staito dito che lo so beneto[sic] corpo sanava monte infirmitae, e abiando questi passai li monti e seando a Pavia presso tre miga, e messê santo Augustino insiva de una xexia[sic] con la vestimenta religioza e ze incontra a questi, a li quai o demandà unde elli andavam, e questi ge dissem tuta la lor intenciom. E messê santo Augustino ge disse: "Andaivene a Pavia e lì demandai de la zexia de san Poro, e in quella zexia averei quella gracia che demandai e serei fai sanati." E questi ge dissem chi ello era. E ello ge disse: "E' sum santo Augustino vescho de la citae de Aponixi." E pöa deprezente o ge disparse. Or elli intràm in Pavia e fon a la zexia de san Poro, e intendando che lì era lo corpo de santo Augustino, tuti in grande voxe incomenssàm a dire[sic]: "Santo Augustino abi mizericordia de noi." E a queste voxe monta gente corssem e subitamenti da dosso de questi maroti monto sangoe ne insiva fin che elli fon a lo corpo de messê santo Augustino, unde e' fon tuti sanai e tornànsene inver caza lor e loando e regraciando lo nostro Segnor messê Ihum. Xpe. e lo gloriozo messê santo Augustino, lo quâ è beneito in seculla secullorum.

Amen.


Chì se contèm la lezenda de messê san Beneito habao.

Beneito fo homo veneraber e de gracioza vita e pin de ogni vertue, lo quâ passà tuta la soa zoventura in grandissima honestae e in grande timor de Dee. E seando in questo mondo pin de grande richesse, o vègne a cognosse ogni cossa e a desprexiâ tute le cosse mondane como cosse vañe e transitorie. E ello fo de nober nassiom e nassè in Proenssa de Marsilia. E' fo mandao a Roma da söi parenti a studio per inprende letera, ma ello vegando de monte peccae inter studenti, e tuto lo intendimento che ello avea misso a aquistâ sapiencia se retrasse, asochè o non fosse danao de semegeive peccae, e abandonà lo studio de la letera e la caza de so paire con ogni cossa, e non penssava atro cha de piaxei a lo segnor Dee, e serchava l'abito de la santa conversaciom, e questo o serchava sensa avei nissuna dotrina.

Or abiando ello abandonao ogni cossa, o dexirava li lögi dezerti, e ello partiandosse, una soa mama chi lo amava monto si lo seguiva e ze con ello. E seando ello arivao in um lögo chi era ihamao Terffide, in lo quâ lögo ge era homi monto pin de caritae, e stagano[sic] ello lì, o l'abitava in la zexia de san Poro. E la soa mama vogando un iorno mondâ gram, e' l'inpremuà um sernego e si lo possà sum una tora. E seando ella vegnua da fâ alchuni söi servixi, ella trovà lo sernego cheito in terra e roto in doi peci, e ella vegando so si se incomenssà a desperar e a pianzere. E messê san Beneito vegando pianzere la soa mama, si n'ave despiaxei e preize tute doe le parte de lo sernego e con lagreme o se misse a l'oraciom, e levandosse da l'oraciom o trovà lo sernego cossì intrego como avanti, e reconsilià la soa mama. La quâ cossa seando sapua o fo reputao monto grande miracoro, e in memoria de questo miracoro e' apichàm lo sernego sorve la porta de la zexia e stè lì per um gran tenpo.

E messê san Beneito chi dexirava de fâ penetencia cha avei lozo de la gente e senper dexirava de esse povero e de abandonâ ogni cossa, e um jorno ocurtamenti o se partì da soa mama e zesene in um lögo dezerto lo quâ era ihamao Sullachi, lonzi da la citae de Roma IIII- miga, in lo quâ lögo è grande freidura e monte aigoe. E andando per quelle parte ello ave trovao um monego, lo quâ avea nome Romano, e ge demandà unde ello andava. E messê san Beneito ge disse tuta la soa intenciom. E Romano lo vestì de l'abito de la santa conversaciom e monto lo confortà e promissege de servillo.

Or lo biao Beneito se misse monto cellao in una speroncha a ogni persona salvo da questo Romano, lo quâ stava in um monestê a obediencia de lo so habao, lo quâ monestê non era tropo lonzi da la speloncha de messê san Beneito. Or seando messê san Beneito chinao in questa speloncha monto abasso, questo monego ordenà una corda con una canpanella con la quâ o prozea la vianda a messê san Beneito, e quando messê san Beneito odiva la canpanella o l'andava a lo lögo uzao per lo pan. Ma lo fasso nemigo pin de invidia con una prea o ronpì la canpanella, ma lo monego non lassava persò che o non ge butasse lo pan cossì como ello era uzao.

Or lo onipotente Dee vosse dâ requie a quello monecho e premio e levallo da la faiga de questo mondo e pöa vosse che la vita de messê san Beneito fosse exnplio[sic] de monti e vosse che la soa vita fosse luxe a monti chi abitavam in la vita de la santa relegiom de Dee.

E lezesse che fo um preve chi abitava monto lonzi da messê san Beneito, lo quâ seando lo iorno de la Pasqua e setao a tora e s'avea monto bem aparega[sic] per mangâ, ma lo servo de Dee Beneito in quello lögo avea fame, e a questo per una voxe o ge fo anonciao, e lo preve se levà deprezente da la tora e