Pagina:Marston56.46-133.djvu/104

Da Wikivivàgna

Or li Zuê, intendando queste parolle, incomenssàm monto de mormorâ in li lor cör, e monto mormoravam inter li denti contra Stevam. E ello pin de Sprito Santo levà li ögi a cel e vi la gloria de Dee e messê Ihu. Xe. seze da lo lao drito, e disse: "E' vego lo cel averto e lo Figo de la Vergem stâ da lo lao drito de Dee." E li Zuê, odando so, si criàm monto forte contra Stevam, e serandosse le orege e' lo cassàm föra de la citae e si lo alapiàm. E quelle doe fasse testemonie se trem le robe e si le missem a li pê de Esaullo, e questi fom li promê chi cassàm man a le pree, e pöa tuti li atri fem lo semegeive. E seando messê sam Stevam in questo tromento, si dixea senpre: "Messê Ihu. Xe. reseivi lo mê sprito." E pöa con le zenoge in terra pregava Dee per quelli chi lo alapiavam e dixea: "Segnô Dee perdona questo peccao, che elli non sam so che elli se fassem." E dicto questo, lo sprito ze in vita eterna e Saullo fo consentiente a la soa morte. E in quello iorno o fo faito grande presuchuciom a li desipori, e fon tuti despersi per tute le contrë de Judea e de Samaria. Ma li apostori non se movèm, e messê sam Stevam fo sepellio da boin relegioxi, li quë favam grandi pianti sorve ello. E stete cossì sepellio per um gram tenpo. E con ello fo sepellio Gamariello, Nicodemo e Abbibom. E cossì stè fin a la stralataciom chi fo in questo modo.


Chì se contèm la invenciom de messê sam Stevam.

La invenciom de lo santissimo corpo de sam Stevam si fo faita lo ano de la incarnaciom de lo nostro Segnor messê Ihu. Xe. corando agni CCCCXVII a lo setimo ano de Onorio inperadore, e cointase che la invenciom e stralataciom fo faita in tar mainera.

Dixe che um saserdoto, lo q avea nome Luciam, de lo destreito de Jerussalem, dormiando una nönte[sic] de um vernardì[sic], si ge aparsse vei in vixiom um homo vego con monto bello vizo e barba longa, vestio con um mantello tessuo de croxete de oro e belle zeme, cassao con casse de oro, lo quâ vegnisse dananti a ello, e tegnea in soa man una verga de oro con la quâ lo tochà tre vota digando: "Luciam, Luciam, Luciam, vatene a Zoane, vescho de Ierussalem, e dige che ello fasse arvî lo nostro morimento con grande prudencia e che o fassa[sic] mete li nostri corpi in lögo pu honoreive, perochè ge stagemo monto laidamenti, consoseacossachè la sechitai e la tribullaciom che avea lo mondo avoto lo nostro Segnor Dee per le nostre pregege[sic] si e' a lo mondo pu dosse e de bona aire."

E questo preve preve Luciam ge disse: "Messê chi sei-vo voi?"

E quello respoze e disse: "E' sum Gamariello lo quai norigai san Paullo apostoro, e a li mê pê insegnë[1] la leze, e quello chi iaxe comeigo si è lo beato Stefano, lo quâ mi norigai e pöa fa da li Iudei alapiao e fo butao föra de la citae, asochê fosse da li oxelli mangao e da le bestie, ma elli goardadosene e quelli martiri goardando la fe' non corota, e mie si preizi con grande reverencia lo corpo e sepellilo in una tonba che avea faita növamenti, e l'atro chi è dapreso si è Nicodemo meo[sic] nevo lo quâ da meza nöcte andò[sic] a Ihu. Xe. e lo sacro batesmo preize da santo Pero e da santo Zoane, donde per desdegno li principi de li saserdocti si lo amassàm, e mie lo fei sepellî presso a messê sam Stefano. Lo terso chi è in mezo si è Abbia, meo figo, chi resevè lo santo batesmo comeigo quando ello fo in lo tenpo de II- agni e inpreize la leze con Paullo meo disiporo. Lo atro meo figollo Semellites, inperochè ello non vosse reseive la fe' de Xe., si non fo degno de nostra sepotura, e però tu non troverai atro sepellito[sic] e la soa tonba vöa troverai."

E dicto questo santo Gamariello disparsse, e Luciam se desvegà e pregà lo nonstro[sic] Segnor Ihu. Xe. che se queste cosse fossem vere che questa vixiom che questa nöcte avea avoto, che a lê retornasse fin a la terssa vota. Sichè l'atra nöcte vegando in vernardì e santo Gamariello anchora aparsse a lê digando perchè non aveiva faito lo so comandamento. E ello respoze: "Mi non o lassao de fallo, ma e' pregai lo nostro Segnor messê Ihu. Xe. che se questo è da Deo premisso, che voi a mie per tre vocta retornai, e che se cossì non fosse, che non lo crerea."

E santo Gamariello alaora disse: "Se de so che ti ai penssao in lo to core[sic] se tu lo trövi como cognoserai le nostre relicore caschuna per lê de quelle che te o dicte in fra tanta murtitudem, ma mie te demostrerò de piaschum le soe relicore per si in quatro panê, li trei de oro e l'um de argento, e l'um de questi panê de oro sarà pin de röze vermege e li atri doi sum pin de röze bianche, e quello de argento si è pin de safram." E disse: "Questi paneri[sic] sum li nostri lögi e le röze sum le nostre relicore. Lo panê pin de röze vermege si è lo lögo de lo gloriozo santo Stefano, lo quâ ello è tuto


  1. questo poriæ mostrâ che a dexinença do passao remoto, I c. I p. s., a quelli tempi se prononçiava -æ. G. Musso