Pagina:Marston56.46-133.djvu/103

Da Wikivivàgna

la gente de so se maravegavanon[sic] condolendosse piaschum, e questo demonio no sesava de piaze[sic] de di e de nöcte, e ulava e squarsanse tuto e non se poiva consulâ per nissum modo bem che atri lo prendesenom[sic]. E questa tribulaciom durà a lo paire e a la maire per monto tenpo. E li vexim per la grande tribulaciom che aveam per lo pianto e lo crio de questo, si li cassàm föra de la terra. E elli andàm a stare[sic] in una villa con questa bataga. E seando Stefano staito con questo santo homo per spacio de agni XV, si ge fo revellao da lo Sprito Santo la insidia che lo demonio ge aveiva faito e la tribulaciom che la paire e la maire aveam portao tanto tenpo pe lê. Alaora si se partì da santo Gamariello chi lo avea norigao. Si vègne a lo paire e a la maire, digando che ello era Stefano so figo. E questi non cognosandolo non lo creivam. Alaora Stefano za repino[sic] de lo Sprito Santo ge cointà tuto so che avea faito lo demonio e vogandoli sertiffichâ de so, si se fe adure[sic] quello marvaxo grassom che lo paire e la maire aveam tanto gi tenpo con grande penna norigao e seando da ello schonzurao che ello dixesse chi ello era. Alaora lo demonio prezente tuti conffessà la soa malla farsitae e pöi disparse in abiso.

E in quelli dì Ihu. Xe. pricando, Stefano ne ze infra li apostori e ello seguiandoli si fo um de li LII-II desipori de li apostori. E morto Ihu. Xe. e resusitao, cressando lo nomero de li desipori, si fo faita elamentaciom contra li Ebrei, inperochè eram desprexai in de lo servixo cotediano[sic]. E li doze apostori ihamàm la murtitudem de lor desipori digando: "Non n'è cossa cumvegneive de abandonare[sic] noi la parolla de Dee e de servî a le messe, adoncha considerë, carissimi mê fraelli, de prende VII homi de voi de bona testemonianssa pin de Sprito Santo, li quai metamo a servî queste done vidue, e noi staremo in oraciom e in predichaciom de la parolla de Dee." Si che questo consego piaxè a tua la mutitudem[sic] de li desipori. E elli ellezèm Stefano homo pin de fede e de Sprito Santo e Filipo e Prochoro e Nicodemo e Timoteo e Parmeno e Nicollo de Antiochia avizai de so.

Or questi septe fon davanti a li apostori, e li apostori, faita la oraciom, ge missem le main sum la testa e fenli diacolli. Or questi parllavam senper de Dee, e cresseva[sic] e murtipichava lo nomero de li desipori in Ierussalem, e archuni de li saserdoti obeivam a la fe', e Stevam, pin de fortessa e de gracia, se passava monto maravegozamenti in lo conspeto de li apostori e grandi segni o fava in lo pövo. E lantô o se levà archuni de la sinagoga chi eram apellai libertini, e eram homi chi eram faiti franchi da lor segnoi, e li cinerexi[1] e alexandrini e arquanti de Cilicia, e asai disputando questi con Stevam non poivam tuti resiste a la soa sapiencia ni in lo Sprito Santo che in ello parllava. E questi faci, odando so, avem ordenao fasse testemonie contra ello e dixeam: "Noi lo amo odio iastemâ Dee e Moizes." Per che elli comovèm lo pövo contra ello e portanllo per forssa in um consistorio, e lie avem aparegai fasse testemonie, e dixeam: "Questo non sesa de parllâ parolle contra la nostra leze, e noi ge le amo odie dî de la soa propia bocha, che Ihu. Nazareno, soè quello chi è stao crucifizo da li nostri pairi, che ello in questo lögo muerà la leze e li comandamenti li quai ne a daito Moizes." E dicte queste parolle tuta la turba goardàm inver Stevam e parea che ello avesse la soa fassa a modo de um angero. E lantô lo principo de li saserdoti disse se queste cosse che questi ge aponeivam eram veritae, e Stevam disse: "Fraelli carissimi intendime, lo Segnô Dee de gloria aparsse a lo nostro paire Abram quando ello era in Messopotania e si ge disse: «Abram essi de la toa terra e de lo to parentao a[sic] va in quella terra che e' te mostrerò.» E lantora ello insì de la terra de li Cardei e vègne a abitâ in Aram, e lì stete fin che so paire morì. E pöa lo nostro Segnor Dee lo menà chì in questo lögo unde noi abitemo. E Dee non ge dè nissuna ereditae in questa terra, ma ello ge promisse de darlla per posessiom a lo so ereo. E non abiando ello figör, lo Segnô ge parllà e ge disse: «La toa semenssa starà pelegrina in terra de atri in servitudem e sarà matratâ per CCCC agni, e la gente a chi elli serviram ne faram iustixia.» E so disse lo Segnor Dee." E dicto questo Stevam se vozè inver la gente e disse: "O gente de dura testa chi non avei insao lo cör ni le orege, ma 'o avei senper contrastao a lo Sprito Santo como am faito li vostri pairi a quelli chi anonciavam lo avegimento[sic] de questo iusto, de li quë voi sei steti omicidiarei e treitoi de quelli chi ve aveam daita la leze per via angelicha e non l'avei mai vosua goardâ."

  1. cireneixi