Pagina:Marston56.46-133.djvu/105

Da Wikivivàgna

sollo tra tuti li servi de Xe. si è degno de corona de martirio. Li atri doi, chi sum pin de röze bianche, si sum mê e de Nicodemo meo nepote, che con puro cör servimo a messê Ihu. Xe.. Lo quarto panê de argento pin de safram, si è lo lögo de lo mê figo Abbia, lo quâ fo tuto biancho per la soa verginitae e insì de questo mondo puro e necto." E dicte queste cosse santo Gamariello disparsse como corsao e iasmà monto de so che tanto avea pugao a fâ lo so comandamento.

Alaora Luciam seando avenuto per tre fiâ de questa vixiom si andò[sic] in Ierussallem e si cointà a lo vescho per ordem tuto so che avea odio e inteizo da santo Gamariello. Alaora lo vescho inseme con Luciam si andàm in quelle parte chi ge fon anoncië e incomenssàm a cavâ la terra, e cavando si incomenssàm a sentî si grande odô e suave, che tuta la contrâ lo sentem[sic] tanto fo dosse che LII- homi de diverssa infirmitae goarìn. E alaora trovàm lo relicore de questi santi. Alaora con grande gaudeo preizem lo corpo de messê san Stevam e si lo portàm in Ierussalem e missello in la iexia de Sion là unde messê san Stevam era steito[sic] arcidiacono, e chie l'aconssàm monto honoreivemente e in quello tenpo fo monte grande ihoge. E aura dixe messê san Beda in le soe Croniche, che la invenciom de messê san Stevam fo faita in quello dì che lo homo fa festa de la soa passiom, e cossì se dixe che la soa passiom fo in quello mesmo tenpo. Ma le feste se sum muae da la santa maire Zexia per doe raxiom. La prima prechè Ihu. Xe. nassè in terra asochè lo homo renasese in cel, però fo coveniente cossa che la nativitae vegnisse apresso a quella de Xe., inperochè ello soferse martirio inprima cha nissum atro per Xe., la quâ cossa fo nasimento in cello[sic], asochè questo fosse notao l'um apresso lo atro. Unde la santa maire Zexia canta de messê san Stefano digando: "Dee si nassè eri in terra e Stefano si è nao anchöi in cello." La seconda raxom si è che lo homo fassa mo[sic] solenitae la festa de la invenciom cha quella de la passiom, e questo si adevèm per revelaciom de la naciom de lo nostro Segnô, unde monti mirachulli che lo nostro Segnô demost in de la soa invenciom si fo cognosua la soa invenciom pu degna cha la soa passiom, e però la Ihexia si a ordenao la festa de la soa passiom in quello tenpo de la traslataciom inperochè moa[sic] reverencia in de la soa stralataciom.

Si como dixe Augustim, ella fo faita per questo modo. Che Alexandrio inperao de Costatinopoli[sic] andà, ello e la soa dona, in Ierussalem e fe fâ una bella zexia a reverencia de messê san Stevam primo martiro. E questo Allexandrio morì in Ierussalem e ordenà che ello fosse sepellio a lao de messê san Stevam, e cossì fo faito. Aora apresso a VII agni de la morte de questo Allexandrio, Julliana soa dona vosse retornâ in so paize, perchè resevea archum torto da quelle parte, e vollea portâ conseigo lo corpo de so mario Allexandrio. E alaora si andà a lo vescho de la citae e si ge demandà questo corpo con monte pregere, si che lo vescho ge promisse de dâgello, e mostràge doe capsse de argento e si ge disse: "Mi non so quâ de queste doe casse se sea quella de lo to mario Allexandrio." E ella respoze e disse che bem ella cognoserea. E alaora se misse inanci e si abrassò[sic] lo corpo de messê san Stevam creandose fermamenti avei preizo lo corpo de lo so segnore[sic]. E in tanto se recogè in nave con questo beneito corpo de messê san Stevam, e deprezente fo sentio per tute le nave grandissimo canto angellicho, e si desmezurao odor insiva de questo corpo, che tuta la terra reinpiva. E alaora lo demonio incomenssà a fâ in mâ grande tenpesta digando: "O goai a voi cativi com[sic] seivo virmenti vituperai che lo primo martiro Stefano si v'asende de crudelle focho[sic]." E li marinai, agando grande poira, deprezente per questa gram tenpesta si incomenssàm a ihamâ lo aitörio de messê san Stevam, lo quâ si ge aparsse deprezente vivo in sum la nave digando: "E' sum quello che voi ihamai, però non abiai nissuna poira." E incontenente fo lo mâ abonasao, ma in le aire fon voxe diaboliche odie chi dixeam: "O malligno sprito precipe[sic] meti fögo in la nave e bruxalla tuta, perochè g'è lo nostro inimigo Stefano." Alaora si mandò lo principe de li demonei um diavollo per bruxâ la nave, ma li angeri de Deo si fon presti che tuti quelli demonei missem in fondo de lo mare[sic]. Or ionsenom a Carsedonia, e lo demonio fasendo senper grande goardia digando che lo servo de Deo Stefano si è vegnuto, lo quâ fo da li marvaxi Iudei alapidato. Alaora ionsenon in Constantinopoli sani e salvi e missem questo preciozo corpo con grande reverencia in una ihexia.

Anchora dixe messê santo Augustino