Pagina:I pastoi a-o prezeppio1897.djvu/15

Da Wikivivàgna

G. (Oh comme a parla ben!).— Dïme a veitæ,
(Me dièi che son curioso, ma scusæ)
Andiesci a Betelemme a fäve scrive,
Comme n’a comandôu l’Imperatô?
S. Appunto.
G. E o seì che fan ascì pagâ?
Che zà ninte se fa senza dinâ.
E de che paise sei?
S. G. Di Nazarette.
G. Oh che nomiaggio strano! — Lasagnette!
S. G. Cercammo alloggio già presso un albergo
che è sulla strada che ci sta da tergo.
Non v’era luogo. Abbiate la bontà
Di dirci, o caro, se forse in città...
G. L’è inùtile; gh’è tanta geneazion
De gente d’ogni paise e confuxion!
Veddeì, pe fäme scrive, mi ho dovùo
Partime da cà mæ che l'ea ancon scùo.
E m’è toccòu fin’a quest’öa aspëtâ.
Poi finalmente a forza de spunciâ,
De fâme spremme e stämene a macchetto,
Ghe son riuscio d’andâ da-o sportelletto
Dove se paga, e dove l’è che scrivan
I segretai do sciô.... comme ghe dixan?....
Do Prescidente, do governatô
Che n’a mandôu da Romma l’impeatô.
E miæ che nesci! — Scrivan in latin,
I segretai de questo sciô Cirin!
Primma o mæ nomme han scrïto, Giaxo Gnûcca,
O figgio de mæ poæ dito o Gianlucca;
E poi de mæ moggê, Beddin Gærava
(Ch’a l’è unna lengua lunga... ma ben brava...)
E Gilindinn-a poi, ch’a l’è mæ figgia,
E o servitô con tûtta a so famiggia.