— 37 —
Pösite o stella,
Un pittinin;
Sò che ti ê stanca
Da-o gran cammin.
L'é megio primma
Che ti respii,
E doppo insemme
Faemo di gii.
Intanto sacci
Che se eminente
L'é in Çê a tò bella
Sfera lûxente,
Cangiando posto
Ti n'hæ cangiôu
A grande altessa
Che ti hæ lasciôu.
Inchinn-a a testa,
Fa riverensa,
Ché ti ê dappresso
A sò Eminensa.
Ma donde, sento
Che dixe a gente,
L'é questa bella
Stella lûxente?
Donde l'é o disco?
Donde l'é o raggio?
Chi ælo chi ha visto
O sò passaggio?
Eh vatt'asconde
Ti co-e tò stelle!