Pagina:Esopo Zeneize 1822.djvu/50

Da Wikivivàgna

Imparæ da quest’istoja,
E tegnîve un pö a memoja
Che ben spesso e cose indöæ
Son de drento avelenæ.

FOA XXVIII.

A Pegoa, e o Spinon.


Un-na burasca orribile
Con ægua, lampi e troin,
Gragnêua comme i briccocali
Se levò un-na mattin;

Scappava un-na Peguetta
Pe-i boschi criando bæ,
Despersa da-e compagne,
Che ä stalla ëan camminæ;

Ferma, ghe criò un Spinon,
Intra in ta mæ cazetta,
Chi drento no ghe ciêuve,
Vegni, bella Peguetta;

A gh’intra a semplicetta,
Ma appenna intrâ, a se sente
Punze, e streppâ a pelissa
Da quello impertinente,