Pagina:Eneide 1895.djvu/36

Da Wikivivàgna

84
Chì me ven torna coæ d’andame a dâ
In soccorso da Corte e di assediæ;
Ö busillis ö l’ea de pûei passâ
Perchè e porte e i rastelli ean barrichæ;
Me sovven d’ûnn-a porta riservâ
Fæta in tempi ciû belli e fortûnæ
Da Andromaca prescelta ciû che a grande
Pe portâ ö so pivetto ao pappâ grande

85
Me gh’infio coi compagni, e andemmo scinn-a
In sce ö teito de dato ai luxernæ;
Li gh’aveivan costrûto unn-a latrinn-a
Da dove d’in sce ö setto accomodæ
Se gödiva da vista da marinna,
Da campagna, dî monti e da Çittæ,
In moddo che Re Priamo cagando
Ö veddeiva i confin do so comando.

86
Se mettemmo coi færi a travaggiâ
Pe puei futtila zû da quell’artúa,
A scäsemmo d’in fondo, e a son de fâ
Levemmo e ciavi d'onde a l’ea tegnûa,
Picca, batti, a commensa ûn pô a locciâ,
Femmo leva, a precipita, a derûa
E a n’acchœûgge ûn miggiâ, tûtti in t’ûn masso
Sotto un monte de merda e cäsinasso.