Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/695

Da Wikivivàgna

çento pezzi, e non me scorderò mai ciù. Piffe paffe, piffe paffe.

Sim. Dunque mì, perchè non ve satasse in testa de scapolame, m’asconderò chì sotto questo buffetto, e starò a sentî tutto. V’aregordo, che fin a tanto che son chì ascoso, e che non me lascio veì da tutti, non poeì arvî bocca atro che per dî quelle doe parolle. Se fareì diversamente, tì senza i dinæ (a Tib.), e tì (a Lel.) nemixi, e senza a mæ ereditæ. Se semmo inteisi (si asconde sotto la tavola).


SCENA VI.
Pasquin-na, Lelio, Tiburzio.

Pasq. Sciô Lelio, finalmente m’è riuscio d’imbarcâ o sciô Poistæ, e a sciâ Poistareçça, e se ne son andæti in o sò appartamento. Tutti quelli atri[1] imbriagoin i hò serræ in a mæxima stanzia dond’han ballao, e son là reværsi sciù re careghe, sciù i canapê, che ronfan comme porchi. Ra vostra spozâ v’aspêta con desiderio grande, e a m’hà dæto incombenza de vegnive a ciamâ, e dive che andæ presto, che l’ora è tarda. Vegnì, sbrighemose.

Lel. (sospirando) Ziffe.

Pasq. Com[m]e! cose vœu dî sto ziffe? (a Tib.)

  1. quell’atri