Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/638

Da Wikivivàgna

gio do sciô Giangorgolo Magagnan de Borzonasca Borgheize di ciù mosci de quello paize, e chi hà tanta tæra a o sô per un-na partia de conseguenza, dinæ, gioje, mobili, argenti, e quello che ciù importa, industrioso, da fâ dinæ sciù un scœuggio. E tanto l’un com-me l’atro matrimonio, penso de terminari in o mæximo giorno. Mi vaggo fin a Zena, tì fermate a dâ un poco de recatto a quello chi fâ[sic] de bezœugno. Addio. (parte)


SCENA IV.
Zanettin solo.


Scì, scì, barbasciuscia... Miê patron se credde, che a sciâ Ottaietta a l’aglie aspietaò a innamorase do sciô Tiotoffolo de Borzonasco! l’è zà do tempo, ch’a perde e nottoran-ne a o barcon verso a cruzetta, per parlâ con o sciô Oraçietto; e hò zà accapio, che son d’accordio com-me muze. I se van guardando da mì, ma se saessan pigliame pre o verso, foscia ghe troereian o sò conto.