Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/637

Da Wikivivàgna

ghe ciù tant’osso da fâ un dæ. Manenti! manenti.. Mai ninte, mai ninte.. E ville son e vostre.

Zan. Sciô patron, mi non ghe n’hò courpa. Tutto ven de lasciusa, e pigliem-mo quello chi ven. Ma descorim-mo un pô de cose alliegre, sciô patron, scuzæme se me façço troppo inanti, e se son odaçioso: me pâ che andæ strenzendo l’ameçizia con a sciâ Argentin-na a patron-na da Locandria. Nè ve meteresci miga a reizego de fave sunà[1] e tenebre? vidoo con vidoa, o saræ un diertimento do exinato.

Ghig. Zanettin, ti te piggi troppa libertæ. Ma un servitô antigo de caza com-me tì, non se ghe deve tegnî ninte de segretto, e coscì te façço a confidenza, che hò concluso de mariame con Argentin-na, da ultimase ciù presto che sarà possibile.

Zan. E cose ve penzævo de fâ de ostra figlia a sciâ Ottaietta? foscia, che a stesse sotta i andamenri da sciâ Argentin-na, ch’a ghe comandasse a bachetta? a ne saræ migha un-na cuosa, chi anasse a camin, sciô Ghiggiærmo.

Ghig. Voî atri vilen soleì dî, che con o tempo e a paggia mœuran e nespore. Ho zà pensaò a tutto; e ti devi saveì, che ho zà concluso, e sò nozze con o sciô Tiritoffolo, fig-

  1. sunâ