Pagina:Chittarin zeneize 1881.djvu/183

Da Wikivivàgna

Ammäotîse ogni momento
Con de frevi convûlsive
Che chi sa se e lascian vive.

Quante ciavi s’è zà misso
In te case lì a postisso,
Quante mûagge appuntellôu,
E pertûsi s’è tappôu!
Tûtti i giorni se descrêuve
Di avvenêue sempre nêuve,
Ma no gh’é però da temme,
Basta che ciù no se tremme.

A sciâ Tëxa 6 co-i piccin,
E sò zeneo Nicolin
Stan ben tûtti; son tornæ
D’in campagna ne-a çittæ;
A sciâ Tëxa a l'è ingrasciâ,
Ghe ritornó l’appetitto,
Ma a n’ha avûo ûnn-a gran cassâ.7
Quanto ä mamma staggo sitto....

I mæ figgi co-a moggê
Stan ben tûtti, löde a-o Çê,
E ghe màndan riverenti
Ûn mïon de complimenti
A Voscià e ä sciâ Feliçinn-a,