Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/196

Da Wikivivàgna

111
Da quaexi un anno primma de l’indegno
Træto de malafede e coscì brutto
Torto d’un re tanto esaltôu pe-ô regno,
Mi per Filippa zà portavo ô lutto!...
Allôa pe-ô primmo caxo pin de sdegno,
E pe-ô segondo libero do tutto,
Vendeivo quanto gh’ëa de mæ in Lisboña,
Comme un ô quæ pe sempre ô l'abbandoña.

112
E immaginando che me voêse ô Çê
Con questi despiaxeî forse punî,
Perchè ciù che a mæ patria un re foestê
Në mæ impreise vegnivo a favorî
Con fâ a questo a proposta e non a lê:
Pe emendâ quest’errô, pe proseguî
Con ciù ardô i mæ disegni e nêuva lena
A-a fin deciddo de parti pe Zena.

113
Chi a so storia l’Eroe ô l’interrompiva,
Perchè ô veddeiva un’isoa, e d’isolani
Uña canoa, che incontro a ghe vegniva,
Ma vedendo che scimile a Guanani
L’ea ô lêugo, brevemente ô i trattegniva
Con parolle graziose e moddi urbani,
Poi con regalli ô i licenziava e pronto
O so viægio ô seguiva e ô so racconto.