Ms. Ricci 176/A ra Sig.ra Giovanna Imperiera

Da Wikivivàgna
Poesie in lengua Zeneise de Giurian Rosso
A ra Sig.ra Giovanna Imperiera chi gh'haveiva mandoù un messo finto per parte de S. Zorzo.
Da-o ms. Ricci.176, Arch. Stor. do Comun de Zena, www.storiapatriagenova.it.
azonto quarche acenti: acento grave = vocale curta, acento aguçço = vocale longa, -où = dittongo
[p. 9r modifica]
A ra Sig.ra Giovanna Imperiera chi gh'haveiva mandoù un messo finto per parte de S. Zorzo.


Lustrissima Patronna,
Muoe ciù, muoe ciù Giurian ve ra perdonna.
Andé che m'hei servio,
Miracoro de Dio!
Donca ra mé fortunna è si arraggiá,
Che per finna ro ben me mette má?
Me ne maraveggiava,
Che non restasse un po viso de fava.
Ho quasi vosciuo dí, poss'ese frito
Ro papé d'heri, e quello chi l'ha scrito;
Però questo sé dito,
Quando l'havesse feto in concrusion
Ro nostro Signor Rizzi mé patron.

Sente Vosignoria,
Cecilia in questo ponto s'è deria,
E senza faghe paosa
Stem'a sentí ra caosa.
Ro signor Carlo è ancora lé informoù,
Che mi fui da S. Zorzo travaggioù,
E che s'a n'era con mé gran martuoerio,
Me fava adosso quarche tacca d'oerio.

Houra, perchè da certe cose fase,
Questa cosa tornava a remesciase,
Pensé vuoi s'a stizase
Incommensà Cecilia, all'hora quando

[p. 9v modifica]

Li se vi capitá quello commando.

Meschinna imaginandose,
Ch'o sé per quella cosa, incommensandose
A inversaghe ra muoere,
Commensà a dí "m'ha ere
Ch'in cangio de finí semmo da cavo,
Guardé s'o ten taverna ro Diavo!"
E li dre moen resendose ra testa,
Sento ch'a dixe, "me mancava questa."

Mi ghe diggo lantó, "poffa ro mondo
Avanti che dí ninte leze'n fondo,"
Ma con doró profondo
Eccatemera, reseira d'in tre brasse
Si vá poco che d'oerio ra sbroffasse.

Per quanto mi ghe desse
Pugni, pezzighi, e simili caresse,
Ombrá com'unna mura
A stè un hora li dura,
Puoescia tutt'arraggiá, meza perdua
A son de pezzigoin l'è revegnua;
Ma puoé sta nuoett'in quinta
A me gh'ha feto quattro die de zointa.

Quando me penso che con questa frasca
Spare in lampi de cado ra borasca;
Eccate, ch'a s'incasca
E li con ri muoe grossi de má in piezo,
A s'è deria de quattro meisi, e miezo.

Osciù, Segnó, l'è feta,
Eccave chi comme ra cos'è andeta.
Dro resto sarò prest'a ringratiave

[p. 10r modifica]

E de cose v'ho dito oeggio pregave;
Ch'oggié de mi fiave;
Perchè con ló n'han verité nisciunna,
Ma son boxie de sette lire l'unna.