Sâta a-o contegnûo

Ms. Marston 56/Mirachullo (32)

Da Wikivivàgna
Manoscrito Marston 56, 1465
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria
azonto maiuscole, pontezatua, tratin inte forme interrogative e diacrittichi (segondo a prononçia do XVIII sec. e e reggole do Prien do 1745; ecetto "ë" = æ, "ö" = œu);
lasciao a tirde in sciâ "n", in corscivo i atre ligatue, in apiçe e coreçioin posterioî; tra e parentexi quaddre e lettie da azonze, tra e tonde quelle da esponze;

[p. 62v modifica]O fo um iherego lo qua, amando monto la Vergem Maria, senper comunamenti o dixea le soe ore. E seando morti li söi parenti sensa ereo, si lassàm a questo tuta la soa ereditae. E questo iherego seando astreito da li söi amixi che per le soe richesse o devesse prende mogê, e' a le pregere de questi o la preize. E andando um jorno per selebrâ le nosse in la terra unde era so mogê, o trovà una zexia in lo camin. E arecordandose de le ore de la biâ Vergem Maria, che ello non le avea dicte quello iorno, si intrà in quella zexia per dille, e la biâ Vergem Maria ge aparsse reprendandollo duramenti, e si ge disse: "O mato e infidel, ti abandoni mi, toa amiga e spoza, per prende una femena!" E questo constreito a vergögna, si retornà a li conpagnoi[sic] e a li quë o quintà tute queste cosse per ordem. E faite le nosse in la meza nöcte abandonando questi de caza, o se ne fuzì, e intrà in um monstê[sic] per monego, e pöa senper la biâ Vergem Maria lo fava preseverâ in grande devociom.