Ms. Marston 56/Mirachullo (16)

Da Wikivivàgna
Manoscrito Marston 56, 1465
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria
azonto maiuscole, pontezatua, tratin inte forme interrogative e diacrittichi (segondo a prononçia do XVIII sec. e e reggole do Prien do 1745; ecetto "ë" = æ, "ö" = œu);
lasciao a tirde in sciâ "n", in corscivo i atre ligatue, in apiçe e coreçioin posterioî; tra e parentexi quaddre e lettie da azonze, tra e tonde quelle da esponze;
[p. 59v modifica]
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria


O fo una poasqua che cominigandosse li crestiani como è uzanssa, um fantim de li Zuê andando a l'otar con li atri fantim crestiani, o resevè lo corpo de Xo., la qua cossa sapiandolo lo paire, quando lo fantin tornà a caza, e de so seando irao, lo paire preize lo figör e zitallo inter uno forno ardente, e deprezente a lo fantin aparsse la Vergem Maria e sensa niguna lexiom de lo fögo a lo liberà. E a lo criâ de la maire de lo fantin, seandoge congregë monti crestiani e Zuê, e vegando lo fantin sensa nigum mâ, si lo trem föra de lo fögo e demandànge per che caxom lo fögo non l'avea bruxao. E lo fantim ge respoze che la Vergem chi era inpenta sum l'otâ de li crestiani l'avea liberao da ogni mâ. E laora li crestiani inteizem como questa era staita la Vergem Maria, si preizem lo paire de lo fantin e si lo missem inter lo fögo de la fornaxa, e vegandolo deprezente bruxao, monti se convertìn a la fe' de li crestiani.