Pagina:Marston56.46-133.djvu/29

Da Wikivivàgna

Un cavaler vogano[sic] inssî per asatâ um castello, e una prea seando staita lanssâ da um de quelli da lo castello, si amassà lo cavallo sum lo qua cavarchava questo cavarê. E pöa insiando föra quelli de lo castello despogàm lo cavarê e tagànge la testa e cossì aconsso e' lo lassàm in lo campo. Alaora li amixi de quello cavarê morto e li atri chi eram da la soa parte, si lo preizem e si lo portàm a una zexia per sepellîlo. E lantora la testa de lo morto demandà penetencia, digando che sensa penetencia a non poiva morire.[sic] E vegnuto lo preve e daitoge la penetencia, lo preve ge demandà perchè g'era chet cheito questo. E la testa parllà, digando che o ge era cheito questo, persochè ello avea tuto tenpo de so vita zazunao lo sabo in pan e aigoa per reverencia de la biâ Vergem madona santa Maria.


Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria


Semegeivementi o fo uno[sic] homo chi achatà una imagem per devociom de la biâ Vergem madona santa Maria, che monto grande o ge l'avea, e portandola a caza soa, de subito o ge vègne in la via sorva um leom e um orsso per voreillo dramagâ de la persona. E questo ge mostrà la figura de la Vergem Maria, e unde quelle bestie se ge inchinàm la testa e pöa se partìm sensa fage nissum mâ. E anchora se cointa che quella imagem zitasse örio in quello tenpo.


Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria


O fo una poasqua che cominigandosse li crestiani como è uzanssa, um fantim de li Zuê andando a l'otar con li atri fantim crestiani, o resevè lo corpo de Xo., la qua cossa sapiandolo lo paire, quando lo fantin tornà a caza, e de so seando irao, lo paire preize lo figör e zitallo inter uno forno ardente, e deprezente a lo fantin aparsse la Vergem Maria e sensa niguna lexiom de lo fögo a lo liberà. E a lo criâ de la maire de lo fantin, seandoge congregë monti crestiani e Zuê, e vegando lo fantin sensa nigum mâ, si lo trem föra de lo fögo e demandànge per che caxom lo fögo non l'avea bruxao. E lo fantim ge respoze che la Vergem chi era inpenta sum l'otâ de li crestiani l'avea liberao da ogni mâ. E laora li crestiani inteizem como questa era staita la Vergem Maria, si preizem lo paire de lo fantin e si lo missem inter lo fögo de la fornaxa, e vegandolo deprezente bruxao, monti se convertìn a la fe' de li crestiani.


Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria


O non fo mai nissum chi ihamando lo nome de Xe. e de la soa Maire Vergem Maria, che ello fosse mai abandonao. Unde lo papa Leom, lo jorno de la ruseressiom, digando la messa in una zexia de la biâ Vergem madona santa Maria e andando a l'offerta, tuti li fidê crestiani per baxâge la man, e vegando una dona a l'offerî, si vegnì in cör de questo una grande tentaciom, si che questo santo homo seando de questo monto turbao [..] la man per che questo era stao scandalizao, ocurtamente tagà da si, e de questo seandone grande mormoracioim dentro pövo, de so che questo pontifficho non dixea pu la messa, como ello deva[sic], e pin de grande vergögna in soa discrecio e scandallo, che ello avea. A la Maire divina con tuto lo so cör se tornà pergandolla[sic] umermenti che ella a goardasse a la soa necesitae, e deperzente[sic] o ge aparsse la Maire de mizericordia con le soe delichë main, e si ge fermà una man monto bella e conmandalli che con quella o feisse lo sacrifficio a lozo de lo so Figör. Or questo santo homo non vosse ochupâ la gracia de lo nostro Segnor Dee che ello ge avea faita, e a tuta gente o la prichâ, demostrando tute doe le main.


E axnprio[sic] de quello chi ihastema la biâ Vergem Maria e reprendandolo lo so saserdoto respoze a lo pezo che ello poe ti che poi con tuta la tosa[sic] santa Maria e deprezente questo fo devegnuto levorzo, e lo quinto di o morì maravegazamenti[sic]


O fo um atro chi zugando perdeiva e ferì la terra con lo cotello digando: "Cossì poise dâ a lo corgo[sic] de Xe. e de santa Maria!" E deprezente e l'insì sangoe de la terra, e seando questo portao a caza, o fo trovao morto a la matin maravegozamenti.


Un atro zugao lo qua ferì lo cruciffixo in l'ögo, per la quâ cossa a lo quinto di perdè l'ögo, soè lo cruciffixo, e non fo mai nissum inpenzao chi lo poisse mai reconsar, per demostransa como Dee l'avea avoto per mar.