Ms. Marston 56/Mirachullo (17)

Da Wikivivàgna
Manoscrito Marston 56, 1465
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria
azonto maiuscole, pontezatua, tratin inte forme interrogative e diacrittichi (segondo a prononçia do XVIII sec. e e reggole do Prien do 1745; ecetto "ë" = æ, "ö" = œu);
lasciao a tirde in sciâ "n", in corscivo i atre ligatue, in apiçe e coreçioin posterioî; tra e parentexi quaddre e lettie da azonze, tra e tonde quelle da esponze;
[p. 59v modifica]
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria


O non fo mai nissum chi ihamando lo nome de Xe. e de la soa Maire Vergem Maria, che ello fosse mai abandonao. Unde lo papa Leom, lo jorno de la ruseressiom, digando la messa in una zexia de la biâ Vergem madona santa Maria e andando a l'offerta, tuti li fidê crestiani per baxâge la man, e vegando una dona a l'offerî, si vegnì in cör de questo una grande tentaciom, si che questo santo homo seando de questo monto turbao [..] la man per che questo era stao scandalizao, ocurtamente tagà da si, e de questo seandone grande mormoracioim dentro pövo, de so che questo pontifficho non dixea pu la messa, como ello deva[sic], e pin de grande vergögna in soa discrecio e scandallo, che ello avea. A la Maire divina con tuto lo so cör se tornà pergandolla[sic] umermenti che ella a goardasse a la soa necesitae, e deperzente[sic] o ge aparsse la Maire de mizericordia con le soe delichë main, e si ge fermà una man monto bella e conmandalli che con quella o feisse lo sacrifficio a lozo de lo so Figör. Or questo santo homo non vosse ochupâ la gracia de lo nostro Segnor Dee che ello ge avea faita, e a tuta gente o la prichâ, demostrando tute doe le main.