Ms. Marston 56/Mirachullo (13)

Da Wikivivàgna
Manoscrito Marston 56, 1465
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria
azonto maiuscole, pontezatua, tratin inte forme interrogative e diacrittichi (segondo a prononçia do XVIII sec. e e reggole do Prien do 1745; ecetto "ë" = æ, "ö" = œu);
lasciao a tirde in sciâ "n", in corscivo i atre ligatue, in apiçe e coreçioin posterioî; tra e parentexi quaddre e lettie da azonze, tra e tonde quelle da esponze;
[p. 59r modifica]
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria


Lezese che fuziando la nostra Dona con messê Ihu. Xe. in Egito, a cheite in le main de li leiroim, e vogandolla derobâ e' levànge l'azena sum che ella sezeiva con lo so Figör messê Ihu. Xe.. E quello chi era capitanio de li leiroim non vosse per mâ che ge ne fè, e partiandosse questo capitanio penssà in fra lê che l'ora era monto tarda e la nostra Dona non poiva trovâ lögo unde ella se possase la nöte. E per amô de lo Fantin e de la Maire, si li menà inter la soa speroncha, a lo mego che elli poèm si li aconssàm lì, e sando[sic] l'ora de vespo, retornando li leiroim da tute parte con le lor cosse che elli aveam derobao, e aparegando da mangar, e la nostra Dona stava a lo fögo con lo so Figör in schosso. E lantô questo capitanio ge disse: "O dona, vöi-tu lavâ questo to figo?" E Ella respoze: "Si, se poesse". E lantora questo capitanio comandà che fosse aschadao de l'aigoa e aparegao lo vassello. E lo Fantin fo lavao. E pöa, quando messê Ihu. Xe. fo crucifixo, questo lairom ge fo misso da banda drita, lo qua, cognossandollo messê Ihu. Xe. si lo vosse remunerâ de lo bem che l'avea faito a ello e a la soa Maire, si inspirà in ello la soa gracia in quello che o ge disse sum la croxe: "Odie mechum eris in paladizo".[sic]