Ms. Marston 56/Mirachullo (12)

Da Wikivivàgna
Manoscrito Marston 56, 1465
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria
azonto maiuscole, pontezatua, tratin inte forme interrogative e diacrittichi (segondo a prononçia do XVIII sec. e e reggole do Prien do 1745; ecetto "ë" = æ, "ö" = œu);
lasciao a tirde in sciâ "n", in corscivo i atre ligatue, in apiçe e coreçioin posterioî; tra e parentexi quaddre e lettie da azonze, tra e tonde quelle da esponze;
[p. 59r modifica]
Mirachullo de la biâ Vergem madona santa Maria


Semegeivementi o se tröva de una gentirdona chi per amô de la Vergem Maria a reseveiva in caza soa tuti li poveri, e cossì li levroxi, servandoli de so che ella poiva, la qua cossa era monto contraria a lo so mario. E um jorno e' l'aparsse a questa dona um levrozo, lo qua ge demandà limoxina e de repossâ in caza soa, ma la dona, temando per poira de so mario de menallo in caza, si ge dava da mangâ de föra. Alaora lo povero la incomessà[sic] a pregar pea[sic] amô de la Vergem Maria, che ella lo voresse menâ in caza, digando che o non poiva stâ de föra per lo cado. E la dona incontenente fo movota a pietae e menallo in caza con grande poira per lo mario. E anchora lo povero ge requerì che per amô de Dee e de la Verge[sic] Maria che a voresse che o poisse stâ e abregâ in la soa camera. E questo a fè con grande tema. E questo povero stagando cossì, si ge zequeze[sic], per amô de la Vergem Maria, che ella lo metesse inter lo so leto a repossar, la qua cossa per amô de la Vergem Maria a fè, ma a dubiava de so mario, e acoregallo con le soe main in questo leto. E inter questo lo mario vègne de föra, e la dona per grande poira che ella aveiva, si serà la porta de föra de la camera. E quando elli avem mangao, lo mario disse a la dona che ello vorea andar a repossar inter lo so leto. E lantora questa incomenssà a tremar e de metello in atre parolle digandoge che e' l'era anchora asai per tenpo de devei dormî. E stagando in queste parolle, lo mario per grande iniquitae se levà da tora e ronpì la porta de la camera e acoregasse inter lo so leto, unde la dona ave misso lo levrozo. De lo qua leto a questo ne vegne cossì grande odor che lenga[sic] de homo non lo poreiva cointar. E questa dona con grande poira ze a ello temando che o non avesse trovao questo levrozo, e questo ge disse: "Che è questo che cento si grande odor, como se e' fosse in pareizo?" De la qua cossa seando la dona monto alegra si ge disse per ordem tuto so che era staito. Unde ello fo convertio, e da laora avanti lo mario fo convertio e devoto de la biâ Vergem Maria, fassando monto bem per Dee.