Lunaio Regiña 1884/In löde da zoventù
| ←E lamente de figgie | Lunaio zeneize compilao da-o sciô Regiña & C. pe l'anno bizestî 1884 In löde da zoventù |
In lode da vecciaia→ |
| Zena, Tip.-Lit. di Fræ Paghen, stradda Luccoi , n. 52 - exemprâ conservao inta Libraja Naçionâ Centrâ de Romma |
Cansonetta
Destinä dä moæ natûa
A l'è a bælla zoventù
A spiegä tûtta a bravûa
Di talenti e da virtù.
Sensa lê pä tûtto brûtto,
Sensa lê no trionfa amò,
Sensâ lê pä smorto tûtto
E pä o giorno Sensâ sô.
Lë da patria a l’è a speranza,
Lê o sostegno dell’armâ,
Per lê vëgne l’abbondanza
E ciû a tæra popolâ.
Lê a l'addescia l’allegrïa
In qualunque societæ
In qualunque compagnïa
E de ricchi e de despiæ.
Quande seì c’ûnn-a zûeninn-a
Regagïa, do primmo peì,
Bionda, gianca, o brûnettinn-a,
Ghe parlæ con ciû piaxeì.
Se pe-a stradda v’incontrasci
C’ûnn-a vëgia desdentâ
E con lê ghe raxonasci
A v’angoscia, in to parlä.
Quande mêue quarche zûenotto
Dixan tûtti: che peccôu!
Ma ne beìvan ciû d’ûn gotto
Quande ûn vëgio l’è creppòu.
Se se spözan duî galanti
In ta sciö da zoventù
Se ne lödan tûtti quanti
E no i critican mai ciû;
Ma se passan i çinquanta
Quande van a dî de scì,
Mille requiem se ghe canta
Pe-a çittæ de chì e di[sic] lì.
Se son zoveni, orgogliosi
Ne van scinn-a i sò figgiêu,
Se ghe mostran ciû amorosi,
Obbedienti e de bon chêu.
All’incontro, se son vëgi,
I figgiêu no l'obbedian,
E carëghe, quaddi[sic] e spëgi
Pe despêto ghe rompian.
Un zuenotto o pä brillante
In te sò conversazioin,
Mentre o vëgio o pä seccante
Pe-e sò rigide opinioin.
Zoventû, bælla e gradïa,
Sensa tì no gh’è piaxeì;
Sensa tì,no gh’è poexïa,
Sensa tì no lûxe o peì.