Esopo Zeneize 1822/A Sigaa, e a Formigoa

Da Wikivivàgna
Esopo Zeneize de Martin Piaggio
A Sigaa, e a Formigoa
Zena, Stampaja Pagan, 1822 - Primma ediçion
e en stæti reixi con êu e ôu.
In notta e diferençe co' l'ediçion do 1846.


[p. 31 modifica]
FOA XVII.
A Sigaa, e a Formigua.


Un-na Sigaa chi aveiva
Ne-a Stæ sempre cantôu,
Mangiando cose a voeiva,
E dove a voeiva sguêôu,[1]

Susciando[2] a tramontan-na,
A l'ëa lì per scciuppâ
Riduta senza tan-na,
E ninte da mangiâ;

A l'andò a batte ä porta
D’un-na Formigua, criando,
Vexin-na caa, son morta.....
Caitæ.... me raccomando....

Prestime un freguggin
Da roba, che ti gh’æ,
Alloggime un pittin
Finna, che vegne a stæ,

[p. 32 modifica]

Che te prometto, caa,
De date o frûto e o costo,
In fede de Sigaa,
Primma che vegne Agosto.

A ghe rispose, amiga,
Te contentiæ voentêa,
Ma mi n’impresto miga,
Nè fasso a Locandêa,

Prinçipia Inverno anchêu,
Hò un-na provvista affiâ
Per mi, e pe' i mæ figgiêu
Con economizâ;

Dimme un pittin per cose
Sta Stæ ti no pensavi
Comme mi a queste cose?
Alloa cose ti favi?......

Tegnivo o Mondo allegro,
N’hò fæto che cantâ....
Brava! me ne rallegro,
Aoa ti pêu ballâ.

A ti ascì, Ommo potron,
Perdigiorni e spensierôu,[3]
Da Sigaa (se ti no cangi)
O destin t'è preparôu.

  1. sghêuôu
  2. Sciûsciando
  3. spenscierôu