Pagina:Esopo Zeneize 1822.djvu/31

Da Wikivivàgna

Gödan forse ciù che noî?
Ah nò, caa, dunque soffrimmo,
Che l'è megio, mi me pâ,
De soffrî, che de fâ mâ.


FOA XVII.
A Sigaa, e a Formigua.


Un-na Sigaa chi aveiva
Ne-a Stæ sempre cantôu,
Mangiando cose a voeiva,
E dove a voeiva sguêôu,[1]

Susciando[2] a tramontan-na,
A l'ëa lì per scciuppâ
Riduta senza tan-na,
E ninte da mangiâ;

A l'andò a batte ä porta
D’un-na Formigua, criando,
Vexin-na caa, son morta.....
Caitæ.... me raccomando....

Prestime un freguggin
Da roba, che ti gh’æ,
Alloggime un pittin
Finna, che vegne a stæ,

  1. sghêuôu
  2. Sciûsciando