Due brocche de viovetta/Lettera pe l'ûrtimo dell'anno

Da Wikivivàgna
Due brocche de viovetta de Carlo Malinverni
Lettera pe l'ûrtimo dell'anno
ed. www.liberliber.it 2010
[p. 67 modifica]
Lettera
pe l'ûrtimo dell'anno


Cäo Feliçe, ti creddi ti forse
che no pense all'amigo lontan?
che l'affetto o s'ammerme, o s'ammorse,
perché a penna de ræo piggio in man?

Mi pensavo che ciù d'ûnn-a sbornia
fæta insemme a dovesse bastâ...
ma ti in cangio ti vêu che a sanfornia
dell'affetto mi sacce sûnnâ.

Ecco chì, t'ë contento; – ma cäo
mæ Feliçe, che grammo sûnnôu!...
tûtt'assemme, scì, piggio l'aväo,
ma poi, tè! – n'ho ciù manco de sciôu.

Cäo Feliçe, son vegio, ûn rauzûmme
tûtto spinn-e vegnûo comme ûn zin....
se gh'ëa poco, aoa ninte; – pao ûn lûmme
con poco êujo, con poco stûppin.

Vaddo in gïo pe-a çittæ comme ûn nescio,
pin de noja e de lascimestâ....
Mangio e beivo, m'addormo e m'adescio,
me pâ lovega sempre a giornâ:

[p. 68 modifica]

vaddo in gïo pe-a çittæ, pendo o collo,
no so ciù cöse segge o piaxeì....
cöse dixe o proverbio? – o l'é sciollo?
ah! che o vizio se perde cö peì....

Che peccôu! zù pe-a stradda se vedde
de zoenotte che fan resätâ:
a l'é cösa, cäo mæ, da no credde,
di çerti êuggi che fan deslenguâ:

êuggi cäi, no ve tocche o mandillo,
êuggi cäi, cô do çê, cô do mâ,
pin de vitta, de fêugo, d'axillo,
êuggi cäi... ma mi ho perso o scigoâ.

A l'é crûa sentî l'ægua chi canta
fresca e viva sätando pe-i rien,
e no beive: – a l'é crûa in sce ûnn-a cianta
vedde a rêuza, e no ascondila in sen.

Mah! ûn atro anno o l'é andæto, portando
via con lê quante gh'ëa ciù de bon:
a mæ barca a fa ægua, a va in bando,
senza veja, nì bûscioa e timon:

finché ûn giorno ûnn-a raffega ä cacce
in ti schêuggi desfæta a marçî,
e a sto mondo nisciûn mai ciù sacce
dove diascoa a l'é andæta a finî!