Pagina:Malinverni.Due.brocche.de.viovetta.1908.pdf/67

Da Wikivivàgna
Lettera
pe l'ûrtimo dell'anno


Cäo Feliçe, ti creddi ti forse
che no pense all'amigo lontan?
che l'affetto o s'ammerme, o s'ammorse,
perché a penna de ræo piggio in man?

Mi pensavo che ciù d'ûnn-a sbornia
fæta insemme a dovesse bastâ...
ma ti in cangio ti vêu che a sanfornia
dell'affetto mi sacce sûnnâ.

Ecco chì, t'ë contento; – ma cäo
mæ Feliçe, che grammo sûnnôu!...
tûtt'assemme, scì, piggio l'aväo,
ma poi, tè! – n'ho ciù manco de sciôu.

Cäo Feliçe, son vegio, ûn rauzûmme
tûtto spinn-e vegnûo comme ûn zin....
se gh'ëa poco, aoa ninte; – pao ûn lûmme
con poco êujo, con poco stûppin.

Vaddo in gïo pe-a çittæ comme ûn nescio,
pin de noja e de lascimestâ....
Mangio e beivo, m'addormo e m'adescio,
me pâ lovega sempre a giornâ: