A Çingaa/1/4

Da Wikivivàgna
O Capoâ Scambietto e a Lichiña de Reginado Sgambao
Atto Primmo - Scena Quarta
cangiao a pontezœüa, i acenti (acento aguçço vocale longa, ac. grave voc. curta), de maioscole, unio oe in œ quand'o l'indica 'na o turbâ, in corscivo e ligœüe e quand'o scigôa, tra parentexi squæe e lettie da azonze, tra parentexi rionde e lettie da esponze
[p. 30 modifica]

ATTO PRIMO
Scena Quarta

Caporale, & Lichina.

Cap.
Se ho da dí ro vero, me ne fa fiè dro sió Cardelio, si ho vorenté d'agiutaro, perchè no ho mué trovoù nissun con chi appoggie miegio ra labarda de conseigo, o ten unna tora da mette appettito à unna grávia desvitá; v'asseguro che quando disno conseigo e' me metto in savorra così ben che non posso perigorá à ra primma borrasca. In somma, o se tratta da Prinsipe, e de chì se conosce che o l'ha giuditio, perchè a me pá ra ciù gran mincionaría che posse fá un hommo ro vive da povero, possando fá atramente, per morí ricco. Ma son steto quasi tutta nœtte con Lichinna, e me son ancora addesmentegoù d'intende ro sò pieto intorno à questo negotio. Vœggio sigorá, e se a ven demandaghene un poco, in ogni modo o me servirà per fá un pó [p. 31 modifica]l'armorazza, se ben, s'ho da dí ra verité, non sò stá gueri su ro "ti me gratti", perchè ho unna lengua ciu aviá à strapassá ro prossimo che à amorezzaro. scij. Ho tanto ra bocca sciuta che ghe vorré un doggio de moscatello à bagnamera, ma vœggio sigorá con ra mé pelleura, che tanto tegnirò per oxiello, come per sigoriello, chi sa che a no se delette de l'un e de l'atro; lié dè dormí e mi a me lascia sigorá, m'ha ere. sij. Vá poco sigorá quando re vacche no vœran beive.

Lich. Asté, che l'è ro Caporá, vœggio mostrá de non conoscero; chi è quello ch'è lì?

Cap. Son quello chi fa vegní ri morti giani e re camixiœre rosse, quello chi dà ri ascadi perchè o fa deventá freido. In somma quello ch'ammenestra tavielle da nœv'agni.

Lich. Me creiva che ti dixessi: quello ch'ammenestra ro pancœtto a ro Diavo. Ma cose gh'è de rotto, che ti hé sigoroù tré votte così in sprescia?
[p. 32 modifica]Cap.
No atro, solo per veite un poco, ra mé ciera d'oro.

Lich.
Hoù chi te cresse eh bon'herba. Ti no poeri miga quello che per chiazza Nœva va daggando ra baia a quante ghe n'è trandoghe fœra re pore da ri taggiucchi.

Cap.
Si, chi fuisse come tie, che ti fé tutto ro dì l'amó con ro paggio, za che ti vuœ che te descruœve ri osse.

Lich.
Mie? E chi è quello becco d'homo chi dixe queste cose?

Cap.
E' ro diggo mi, che son ro becco e l'homo, perchè homo me l'ha feto mé moere, e becco ti me ro vœ fá ti.

Lich.
Ti no sé quello che ti te dighi, e sé che me comenza à vegní ro mé má.

Cap.
Eh ti no vei che burlo? Ti no hé vergœgna[1] tie, che ti é un vinetto così dose, anzi amabile, à sátá così presto in axoù?

Lich.
Hoù ti fé sempre queste bonn'ombre de Pometta, ma me ne vœggio andá in casa a fá ri feti mé. [p. 33 modifica]
Cap.
E cos'heto da fá?

Lich.
Vœggio finí de perá dottrei oxielli, se ti me vuœ vegní à aggiutá.

Cap.
Tanto, che ti me vuœ perá mi assíe?

Lich.
E' no me croù che a saré ra prima votta che ti havessi havuo de questa fruta.

Cap.
E mi no me croù che saré ro primo à chi ti havessi feto de questi regalli. Hoù renegadinna, ti gh'é pu ro sagoggio ti su quello lenguin. Ma lassemo andá re baie. Dimme un poco. Donca ti non te vuœ œverá tanto con to Patronna de metteghe un poco in gratia ro sió Cardelio?

Lich.
Caporá caro, in questo haggi patienza. Unna, che sareiva pestá l'egua intro mortá; l'atra, che l'è raxon che mi fasse à posta de chi me dà ro pan. Mé Patronna è innamorá à morte dro sió Leonirdo e mi besœgna che m'œvere per lié. Ma adio, che vœggio andá à dá reccatto à quelli oxielli.

Cap.
Va via, va, che sò che ti ri metti [p. 34 modifica]in reccatto vorentera ri oxielli. In somma besœgna che me ressorve de fá questo feto da mie, in ogni modo a sareiva da scrive à ro Poisté, se chi sa fá così ben re frappeure, non savesse ancora vende re frappe. Ho pensoù de mandághe ra Zingara, che dagandoghe ra bonna ventura a ghe significhe che, se per mara desgratia a se mariasse con Leonirdo, a l'haverà unna vitta da chen, e che all'incontro, se a piggia mé Patron, o ra tegnirà intro bambaxo de mosco. E quarch'atra cosa che anderem[m]o aggiustando fra lé e mie, che come unna Zingara e un Caporá son d'accordio, meschin ch'intoppa.

  1. scrito: vergogna