Pagina:La Zingara 1664.djvu/31

Da Wikivivàgna

PRIMO

31

l'armorazza, se ben, s'ho da dí ra verité, non sò stá gueri su ro "ti me gratti", perchè ho unna lengua ciu aviá à strapassá ro prossimo che à amorezzaro. scij. Ho tanto ra bocca sciuta che ghe vorré un doggio de moscatello à bagnamera, ma vœggio sigorá con ra mé pelleura, che tanto tegnirò per oxiello, come per sigoriello, chi sa che a no se delette de l'un e de l'atro; lié dè dormí e mi a me lascia sigorá, m'ha ere. sij. Vá poco sigorá quando re vacche no vœran beive.

Lich. Asté, che l'è ro Caporá, vœggio mostrá de non conoscero; chi è quello ch'è lì?

Cap. Son quello chi fa vegní ri morti giani e re camixiœre rosse, quello chi dà ri ascadi perchè o fa deventá freido. In somma quello ch'ammenestra tavielle da nœv'agni.

Lich. Me creiva che ti dixessi: quello ch'ammenestra ro pancœtto a ro Diavo. Ma cose gh'è de rotto, che ti hé sigoroù tré votte così in sprescia?