Piaggio M. - Poesie 1846/Varietæ/O Desgûsto

Da Wikivivàgna
Poexie de Martin Piaggio
O Desgûsto
(ediçion Pagan - 1846)
[p. 827 modifica]
O Desgûsto


Aa zuveniscima - sensibiliscima
Pimpetta amabile - maligna morte
Ghe portò via - de rosalïa
O dilettiscimo, - e adoratiscimo
So cäo Consorte, - o sciö Clemente.

Creddeiva a gente, - e con raxon,
Che a se cacciasse - zù do barcon,
O a s’ammassasse - da-o gran magon;

All’indoman - gh’andò ûn so antigo
De casa amigo, - o sciö Gaitan
Per consolâla, - e confortâla;

Oh meschinetta - (forte o sbraggiava
Mentre o piccava) - povea Pimpetta!
Comme a troviö? - cöse ghe diö?...

O l’intra, e resta - de marchexetta,
Se batte a testa - in vedde quella,
Non disgûstâ, - ma allegra a-o spegio,

[p. 828 modifica]

Tûtta occûpû - per fâse bella
Co-a röba mëgio, - diamanti etcettera...

Che dixe attonito, - « Me son creddûo
« Trovâve squallida - e cö desmûo,
« Addolorâ, - e desolâ
« Da fâ pietæ! - ma ve veddo ilare,
« E con quell’abito? - a nozze andæ?...
« Resto stordïo! - no me o pensava...
Comme! e percöse? - (a ghe rispose
Tiando ûn sospïo - con sguardo tristo
Tûtta modestia;) - Ah!... bezêugnava
Aveime visto - Sciö Gaitanin
Jeri mattin - Paivo ûnn-a Bestia!...