CAP. XII. 43
12 Ma quantu è da ciü ün ommu che ünha pegua? Dunque l’è lesitu fà du ben in giurnu de sabbu.
13 Allùa u l’ha ditu a quell’ommu: destendi a to man; e lê u l’ha desteiza, e a gh’è stæta reiza sanha cumme l’âtrа.
14 E i Farizei, sciurtii de feua, han tegnüu cunseggiu cuntru de lê du moddu de levâlu da u mundu.
15 Ma Gesü savendulu u s’è retiòu de là, e multi l’han seguitòu, e lê u i ha guarii tütti;
16 E u g’ha cumandòu de nu dîlu.
17 Perchè s’adempisse quellu che ea stætu ditu da u prufeta Isaia cu dixe:
18 Eccu u mæ servitû che mi mæximu ho sceltu, u mæ cau ne u quæ a mæ anima a s’è multu cumpiaxüa. Mi mettiò u mæ spiritu surva de lê, e lê u l’annunsià a giüstisia a ê nasiuin.
19 U nu dispütià, u nu crià, e nisciün sentià a so vuxe nê ciasse:
20 U nu rumpià a canna spaccâ, u nun amurtià u stuppin cu fümma aucun, fintantu che u nu fasse triunfâ u giüdisiu:
21 E a gente a sperià ne u so numme.
22 Allùa gh’è stætu prezentòu ün indemuniòu orbu e müttu, e u l’ha sanòu in moddu cu parlava e u vedeiva.