42 s. MATTE.
3 Ma lê u g’ha ditu: nun eì lættu quellu c’ha fætu Davidde quandu u l’ha avüu famme, e quelli che ean cun lê:
4 Cumme u l’è intròu ne a caza de Diu, e u l’ha mangiòu i puen da proposisiun, che nun ea lesitu de mangiâ nè a lê nè a quelli che ean cun lê, ma sulu a i sacerdoti?
5 O nun ei lættu ne a lezze che ne i giurni de sabbu i sacerdoti ne u tempiu rumpan u sabbu, e nu fan peccòu?
6 Oua ve diggu che chì gh’è ün che u l’è ciü grande che u tempiu.
7 Se vuì savesci cose veu dî: veuggiu a mizericordia e nun u sacrifisiu, nun aviesci mai cundannòu i innucenti;
8 Perchè u Figgiu dell’ommu u l’è padrun anche du sabbu.
9 E essendu partìu de là u l’è andætu ne a scinagоga de quelli.
10 E eccu ün ommu che u l’aveiva ünha man disseccà, e l’interrugavan dixendughe: l’è lesitu cürâ in giurnu de sabbu? per accüzâlu.
11 Ma lê u g’ha rispostu: chi ghe sâ fra vuiâtri che avendu ünha pegua, se questa a cazzià in giurnu de sabbu in t’ünha fossa, u nu а piggià e u nu a cavià feua?