Pagina:Strenna rachittichi 1885.djvu/173

Da Wikivivàgna

Quando ó nasce ó le quæxi ciù piccin
Che un microbo de Kock e compagnia,
In scià primma ó fa o morto e cianciannin
O l’aumenta in volumme e vigoria:
Poi ó s’agita, ó schitta, ó fa cammin
E ciù ó core ó s’ingroscia, o sciuscia, ó cria
O diventa gigante, ó tocca ó çe
Dapertutto ó l’agguanta, ó mette i pè:

No se riesce a so forma a definì
Perchè o l’è un po’ de tutto; o pa un oxello
Da-e so äe che ghe servan pe corrì,
Mentre in cangio o l’ha un œuggio pe cavello
E mill’œgie appuntæ pe stä a sentï
Cose se dixe appreuvo a questo e a quello
Mille bocche lì pronte a riportâ
Pe dï e cose a traverso, a esagerâ:

Neutte e giorno o va in gïo senza fermâse
O no dorme, o no queta, o no se stanca;
In scê töri, in scî teïti o va a pösase
E se o vedde un pacciùgo o te l’agguanta
E o ghe sciuscia in manea da spormonase
Che un bædin che o no vaiva unn-a pallanca
O diventa unn-a... unn-a... cagnara, ecc. ecc.