Pagina:Ricci176.djvu/257

Da Wikivivàgna
Sciù re corne
Sonetto


In testa re vorré per reverenza,
Che non gh'è cosa, che n'honore ciue,
Ch'un bello pá de corne semensue,
Che no fan comparí, ne dan presenza.

L'è matto da ligá, chi non ghe pensa,
Ne fa da tutti amá ra so virtue,
Fan sempre batte a luoego re beccue,
Fan che s'haggie d'ogn'un ra conoscenza.

Un chi sé senza corne, è desarmoù
Dan annimo, e fan forte a ra defeisa,
Ond'un bé bé n'ha poira d'un bao bao.

Se mantegnan da ló, no son de speisa,
Sarvan ra testa puoe da ro muroù,
Portan sempre l'onó d'ogni conteisa.


Per un favó recevuo de sinque voti favoreivi da ro magistrato dri Straordinarij pe ra protetion dro Sig.r Marco Senturion per ottegní un decretto contro ro Sig.r Innosenso Paravexin atre votte so carissimmo amigo.


Cum vulpe vulpezaberis, Caton
L'ha lascioù scrito a carte sento sei,
Ond'heri mi, per ben schivá ro tron,
Me fei prestá da sinque l’Agnus Dei.