Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/41

Da Wikivivàgna

12
Reconosciûi ri posti, o se retira;
E o va sciù in çimma donde o pœu scrovî
L'Armâ Françeize, e da che parte a tira
Per reparâ, occorrendo, o soccorrî!
Conseigo o vosse Erminia, e insemme a mira
Ra Truppa dro nemigo andâ, e vegnî!
Erminia, a chi in sò corte o dê sostegno,
Orfana senza Poære, e senza Regno.

13
Clorinda con ra sò ciù brava gente
Va incontro a ri Françeixi, e lê a ra testa
Con Argante lì pronto all'occorrente:
Ra gran treitora in quella parte, e in questa
A va, ch'a svœura, a va ch'o pâ, ch'a scente,
E a tutti a dixe, alon via dalli, pesta;
Chi d'êsse grorioso ancœu pretende,
Con ra ponta dra spâ l'Asia defende.

14
Eive chì mentre a parla un gran streppello
De Monsù con dre Pêgore, e Mottoin,
Strascinæ, pettenæ da questo, e quello,
Che ri Sordatti in guerra son griffoin,
Lê ghe va incontro, e incontro a lê a livello
Ghe ven Gardo un dri ciù capporrioin,
Che a ra vista o pareiva amassasætte,
Ma in confronto de lê no conta un ætte.

15
Gardo in faccia a i Paghen, e a ri Françeixi
Da Clorinda è stratteiso, e addio Battiña.
(Sti primmi boin prinçippj da lô appreixi
Per bon augurio, foin ra so roviña:)
Lê per cacciáne in terra assì stratteixi
Ancon dri âtri, se a pœu, a s'incamiña;
E ri compagni, apprœuvo a ra sò ghia,
Mostran con lê ra mæsma gaggiardia.

16
Tanto che ciantaoù lì ro bottin fæto,
Fan sunâ ri Crestien ra retiradda,
E questi per levâse d'in tro cæto,
Piggian sciù uña montagna derruadda,
Dove manco ro lôvo saræ andæto.
Ven tutt'assemme con ra sò brigadda
Ro bon Tancredi, a chi Buglion ro segno
Aveiva dæto, e o sostegnî l'impegno.

17
St'ommo bizzarro, e bello comme un Sô
Con ra sò picca in man o s'appresenta:
Ro Ræ chi vedde uscî sto bell'umô,
Che tanto coraggioso o s'aççimenta,
O disse a Erminia: Famme un pò un favô:
Ælo pegora, agnello, o can chi addenta?
Dagghe de l'œuggio addosso, annasta, assazza
S'o lê Crestian, o pû dra nostra razza.

18
A chi ælo moæ st'arneize così bravo,
Chi cavarca sì ben? Chi è sta faccetta?
Lê chi aveiva ro cœu zà fæto scciavo,
No ghe dà uña risposta maledetta:
Dro lumescello a ten forte ro cavo,
Per nò perde ro fî; ma poi gambetta
Ghe fan çærti sospiri ammagonæ,
Che davan da capî dre cose assæ.