 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
— Perché quellu canpu u l’é stætu acatòu da ‘n gran scignuru, e da duman in avanti nu saiâ ciü permissu a nisciün de semenâghe de palanche.
— Quant’u l’é distante da chì u Canpu di miacui?
— Apeña duî chilommetri. Ti ghe vegni cun niatri? Inte mêz’ua ti gh’ê: ti seméñi sübbitu e quattru munæe: doppu pochi menüti ti n’arecöggi duemia e staseja ti turni chì cu-e stacche piñe. Ti ghe vegni cun niatri? —
U Pinocchiu u l’exitò ün pô a rispunde, perché ghe turnò in cö a buña Fue’, u vegiu Geppettu e i avertimenti du Grillu-parlante; ma poi u finì pe fâ cumme fa tütti i figgiö sença ‘n stiççin de sæximu e sença cö: saiv’a dî ch’u finì cun dâ ‘na scrullâ de testa, e u disse a-a Vurpe e o-u Gattu:
— Eben anemmu: vegnu cun viatri. —
E partin.
Doppu avei caminòu meza giurnâ arivòn a ‘na çittæ ch’a l’aiva numme «Aciappa-betordi». Apeña intròu in çittæ, u Pinocchiu u vidde che tütte e stradde ean piñe de chen mezi spelæ che bâgiâvan da l’apetittu, de pêgue tuzæ che tremavan do-u freidu, de galliñe arestæ sença cresta e sença barbixi che dumandavan a limôxina de ‘na graña de granun, de grosci parpagiuin che nu pueivan ciü xuâ, perché aivan vendüu e so beliscime ae culurie, de pavuin sença cua che se vergugnavan de fâse vedde, e de faxen che çanpettavan mucchi mucchi cianzendu e so schillente ciümme d’ôu e d’argentu ormai perse pe senpre.
