Pagina:Pinocchiu2019.djvu/103

Da Wikivivàgna
20

Liberòu de prexun u s’inandia pe turnâsene a-a caza
da Fue’; ma insci-a stradda u tröva ün serpente oribbile, e
dapöscia u l’aresta piggiòu inta scarbattua.


Figüæve l’alegreçça du Pinocchiu, quand’u se sentì libberu. Sença stâ a dî cose l’é e cose nu l’é, u sciurtì sübbitu föa da çittæ e u repiggiò a stradda ch’a duveiva ripurtâlu a-a Cazetta da Fue’.

A caxun du tenpu a l'ægua, a stradda a l’ea vegnüa tütta ‘n pâtàn e se gh’anava apuxi scin a meza ganba. Ma u mariunettu u gh’aiva u santu in corpu. Turmentòu da-a pasciun de rivedde so puæ e a so bella sö da-i cavelli türchin, u curiva a butti cumme ‘n can da levre e intu curî a bratta a ghe schittava scin survi-a beretta. Intantu u l’anava dixendu tra lê e lê: «Quante desgraççie che m’é capitòu... E me-e meitu! perché mi su-in mariunettu testardu cumme casciscia... e vöggiu fâ delungu e cose a moddu mæ, sença dâ amente a quelli che me vöan ben e che g’han mille votte ciü sæximu de mi!... Ma d’oua in avanti faççu prupunimentu de cangiâ vitta e de vegnî ‘n figgiö a moddu e obediente... Tantu ouamai ho bell’e che vistu che i figgiö a ese dezôbedienti, ghe descappitan delungu e nu n’infîan mai üña po-u sö versu... E mæ puæ u m’aviâ aspêtòu?... Gho-u truviô a caza da Fue’? L’é tantu tenpu, povou ommu, che nu-u veddu ciü, e me strüzzu de fâghe mille careççe e de cruvîlu de baxi! E a Fue’ a me perduniâ a brütta açiun che g’ho fætu?... E pensâ ch’ho riçevüu da lê tante