Sâta a-o contegnûo

Pagina:Piggiâse o mâ do Rosso o cartâ 1877.djvu/35

Da Wikivivàgna
―30―
Manin. Aoa sentimmo! bezeugniä che ghe domande scûsa.
Fal. Ah sciä permette sciö Nicolla cão....
Manin. Ma sciä lascie andâ, sciä no vedde che g’han toccôu o so pestûmmo, o so amorin.
Nic. Amorin ûn corno! l’é che mi son stûffo de queste scene.
Manin. E mi son stûffa de doveì chinâ sempre o collo a ûnn-a paisann-a senza educazion. O fêua lê, o fêua mi, ecco cose te dîggo.
Fal. A sciä Manin a l’ha raxon... o fêua a serva o fêua lê... a l’é in t’ûnn-a poxizion incompatibile.
Nic. Vorriæ ûn pö saveì cose sciä gh’intra voscià?
Fal. Gh’intro scì scignor, perché a m’ha perso o rispetto a mi ascì, a m’ha dîto ammazza sette e strêuppia quattorze, a m’ha dîto che a me dâ ûn mascön da fame andä co-e gambe all’aja, e a mi de ste cose no se ne dîxe, e se sciä no ghe mettiâ rimedio voscià sö costreîto a piggiâ e mæ determinazioin e fâme sovvegnî che son stato militare, e a sciabbra a sò manezzâ.
Nic. E sciä manezze, e sciä tïe fêua sta maledetta sciabbra, che vedemmo comme a l’é fæta.
Fal. Sciä se creddieiva forse che no fosse ciû bon?
Nic. Sciä sæiva bon a taggiâ da polenta.