Pagina:Piggiâse o mâ do Rosso o cartâ.pdf/92

Da Wikivivàgna

Ber. Ho ûsôu ûn stratagemma pe fâ ûn pö de violenza ao so coêu, senza pregiudizio da so autoritæ... Aoa Clotilde a l'é a mæ... se pêu arrangiâ tûtto.

Man. Questa a l'é ûnn-a sorpreisa, questo ö l'é ûn inganno.

Pip. Sciâ me dâgghe a mente a mi, sciô Manuello cäo.

Man. E sciâ se vadde a fâ leze (cambiando tuono). Ebben, zà che no se ne pêu fâ a meno, piggitela... (a Nicolla) E voî, sei contento?

Nic. Contentiscimo... ö sciô Pippo poi...

Manin. Ö me piggiâ mi (attaccandosele al braccio).

Fal. Questo l'é sottinteiso.

Ber. Questo ö va da lê.

Man. A no fa manco ûnn-a rappa.

Ros. No gh'é manco da parlâne.

Pip. E va ben! dunque non ne parlemmo... tanto ä mæ etæ ûnn-a donna in casa a me ghe voeiva.

Ros. E mi?

Pip. (sospirando). Ve piggiö voî ascì.

Ros. Cö Gioannin?

Pip. (c. s.) Cö Gioannin (doppo ûn meise ï mando via).

Fal. Aoa gh'é ûn'âtra cosa.

Pip. Oh meschin de mi.

Fal. E speise da çitazion... i mæ passi...

Pip. (interrompendolo). I paghiö mi, ma sciâ taxe.

Manin. Dunque semmo tûtti arrangiæ?

Pip. Scì, tûtti (mi son arrangiôu pë feste!) Gh'é ciù ninte? nisciûn vêu ciù ninte?